قرآن کریم از لحاظ علمی, ادبی, بیانی, تشریعی و… دارای اعجاز است.
شگفتی‌های مختلف و متعددی را که درباره اعداد در قرآن کریم مثل رموز عدد نوزده و یا برابر آمدن کلماتی همچون «یوم» و «لیل», آمدن کلمه «یوم» به تعداد روزهای سال (365 روز) و یا آمدن کلمه قمر دوازده بار در قرآن کریم و… که برخی به عنوان اعجاز عددی آن را مطرح کرده‌‌اند, به طور قطع نمی‌توان با دید اعجازگونه به آن‌ها نگاه کرد, چون در برخی موارد, خلاف آن اثبات شده و چنین ادعاهایی از سوی مدعیان در برخی موارد با چالش‌های جدی روبرو گشته است و تنها بر فرض اثبات چنین ادعاهایی می‌توان با عنوان شگفتی‌های قرآن کریم آن‌ها را پذیرفت و باید توجه داشت گرچه مطالبی با فرمول‌های ریاضی و… استخراج شده است ولی به طور قطعی و یقین ثابت نگردیده و نمی توان به عنوان اعجاز قرآن کریم مطرح نمود[1]! و در پایان متذکر می شویم که بزرگ ترین اعجاز قرآن ,اعجاز علمی ,فصاحتی,بلاغتی,محتوایی ,خبر دادن از امورغیبی و هماهنگی آیات آن است، که مباحث عمیقی در جامعه شناسی و کیهان شناسی و انسان شناسی و سایر علوم را برای بشریت به ارمغان می آورد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 . تفسیر موضوعی, قرآن در قرآن, ج 1, تألیف آیت الله جوادی آملی.
2 . تفسیر تسنیم ج 2, تألیف آیت الله جوادی آملی.

پی نوشت:
[1]  . ر.ک: معرفت, محمدهادی، التمهیدفی علوم القرآن, قم, النشر الاسلامی, الطبعه الثانیه, 1465, ج5, ص 9-130.