عید غدیر، یک عید اصیل اسلامى است. چرا که روز هجدهم ذى الحجه را مسلمانان در سه قرن اول، به این عنوان جشن مى‌گرفته‌اند. گفتار مقریزى که مى‌گوید: «اولین بارى که این عید در اسلام معروف شد، در زمان فرمانروایى معزالدوله على بن‌بویه، در عراق بود، وى آن را به سال سیصد و پنجاه و دو هجرى، بوجود آورد و از آن پس، شیعیان این روز را عید قرار دادند، (2) غیر صحیح و قابل قبول نیست. زیرا مسعودى گفته است: «فرزندان و شیعیان على رضى الله عنه، این روز را گرامى مى‌داشتند.» (3) و این در حالى است که مسعودى شش سال قبل از تاریخى که مقریزى مى‌گوید، یعنى به سال سیصد و چهل و شش هجرى، فوت کرده است.
فرات بن‌ابراهیم از دانشمندان قرن سوم، حدیثى را از امام صادق(ع) روایت مى‌کند که حضرت در آن از آباء طاهرینش – علیهم السلام – نقل مى‌کند: رسول اکرم(ص) فرمود:
«یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى…»
(روز غدیر از بهترین اعیاد امت من است…) (4) امام على(ع) در سالى که روز جمعه و روز غدیر با هم مصادف شده بود، براى مردم خطبه خواند و در آن فرمود:
«ان الله عز و جل جمع لکم معشر المؤمنین فى هذا الیوم عیدین عظیمین کبیرین…»
(خداى عزوجل در این روز، دو عید عظیم بزرگ را براى شما گروه مؤمنان جمع کرده است.)در این خطبه طولانى امام مردم را به انجام کارهایى که شایسته است در اعیاد انجام گردد و اظهار شادى و سرور در این گونه ایام – بطور تفصیل – امر مى‌کند. طالبین به این خطبه مراجعه کنند. (5)
فرات به سند خود از فرات بن‌احنف و او از امام صادق(ع) روایت مى‌کند که: به امام عرض کردم: فدایت‌شوم، آیا عیدى بهتر از عید فطر، و عید قربان، و روز جمعه، و روز عرفه براى مسلمین وجود دارد؟ حضرت به من فرمود:
«نعم، افضلها و اعظمها و اشرفها عندالله منزله، هو الیوم الذى اکمل الله فیه الدین، و انزل على نبیه محمد: الیوم اکملت لکم دینکم الخ…» (6)
(بلى، افضل و اعظم و اشرف اعیاد از نظر قدر و منزلت در نزد خدا، روزى است که در آن خدا دینش را کامل کرد و آیه شریفه: الیوم اکملت لکم دینکم… را بر پیامبرش نازل کرد.)
در کتاب شریف کافى آمده است: حسن بن‌راشد از امام صادق(ع) نقل مى‌کند که حضرت روز غدیر را عید خواند و در آخر کلام خود فرمود:
«فان الانبیاء صلوات الله علیهم کانت تامر الاوصیاء بالیوم الذى کان یقام فیه الوصی ان یتخذ عیدا»(انبیاء الهى صلوات الله علیهم به جانشینان خود دستور مى‌دادند که روز انتخاب و برگزیدن وصى را جشن بگیرند)
حسن مى‌گوید: عرض کردم: اگر کسى آن را روزه بگیرد چه وضعى دارد؟
حضرت فرمود: «صیام ستین شهرا» (7)
مؤید این مطلب روایتى است که خطیب بغدادى از ابوهریره، با سندى که راویان آن همگى از ثقات مى‌باشند، نقل مى‌کند. در این روایت ابوهریره نقل مى‌کند:
هر کس روز هجدهم ذى‌الحجه را روزه بگیرد، ثواب روزه شصت ماه برایش نوشته مى‌شود. (8) و این روز، روز غدیر خم است.
و در روایت دیگرى آمده است که: رسول اکرم(ص) به حضرت على(ع) سفارش کرد که مسلمین این روز را عید بگیرند. (9) در این باره به روایات ذیل مراجعه کنید:
روایت مفضل بن عمر از امام صادق(ع)، (10) روایت عمار بن‌حریز عبدى از امام صادق(ع) (11) و روایت ابوالحسن لیثى از امام صادق(ع) (12) و نیز روایت زیاد بن‌محمد از آن حضرت(ع). (13)
«فیاض بن‌عمر محمد بن‌طوسى در سال دویست و پنجاه و نه، در حالى که بیش از نود سال از عمرش مى‌گذشت گفت: ابوالحسن على بن‌موسى‌الرضا – علیه السلام – را در روز غدیر خم دیدم که گروهى از خواصش، در حضور آن بزرگوار نشسته بودند. حضرت(ع) آنان را براى صرف افطار دعوت کرده بود و طعام و خیرات و عطایابى از قبیل پوشاک و حتى انگشتر و کفش به منازل آنان فرستاد و وضع آنان و حواشى خود را تغییر داد و در آن روز وسائلى را دیدم بکار گرفتند که سابقه نداشت. و در این حال حضرت(ع) فضایل این روز بزرگ را براى آنان ذکر مى‌کرد. الخ…» (14)
در کتاب مختصر بصائر الدرجات، به اسناد از محمد بن‌علاء همدانى واسطى و یجبى بن‌جریح بغدادى آمده است که گفتند: «با هم، به قصد دیدار احمد بن‌اسحاق قمى، از اصحاب امام حسن عسکرى(ع) (متوفاى 260) عازم شهر قم شدیم. هنگامى که رسیدیم، در منزل او را کوبیدیم، دخترکى عراقى در را باز کرد. حال احمد را از او پرسیدیم. گفت: مشغول برگزارى عید خود است، زیرا امروز عید است. گفتیم: سبحان الله، اعیاد شیعه چهارتاست: عید قربان، عید فطر، عید غدیر و روز جمعه الخ…» (15)
علامه امینى در کتاب ارزشمند الغدیر، دهها روایت از دهها کتاب مورد وثوق اهل سنت دال بر عید بودن روز غدیر در قرون اول اسلام و اینکه این عید، شایع و معروف بود، جمع‌آورى و نقل کرده است… کافى است‌به فصلى از این کتاب مراجعه شود که در آن تبریک و تهنیت‌شیخین (ابوبکر و عمر) به حضرت على(ع) را به مناسبت انتصاب او از طرف رسول خدا(ص) به ولایت، ذکر مى‌کند.
غیر از منابعى که تهنیت صحابه را بدین مناسبت ذکر کرده‌اند و علاوه بر منابع بسیارى که بر عید بودن روز غدیر تصریح کرده‌اند، علامه امینى تبریک شیخین را از شصت منبع معتبر ذکر کرده است.
در این باره رجوع کنید به: الغدیر / ج 1 / از ص267 تا ص289.
لذا از این مطالب معلوم مى‌شود که: گفته ابن‌تیمیه در مورد عید غدیر که: عید گرفتن این روز هیچ گونه دلیلى ندارد و در بین سلف، چه از اهل بیت و چه از دیگران، کسى آن را جشن نگرفته، (16) صحیح نیست و مستند به دلیل علمى یا تاریخى نمى‌باشد و دلائل محکم خلاف آن را ثابت مى‌کند.
پى نوشت ها:
1- بزرگداشت‌ها در اسلام (المواسم و المراسم)، علامه جفعر مرتضى عاملى، ترجمه: محمد سپهرى.
2- الخطط مقریزى، ج 1، ص 288.
3- التنبیه و الاشراف، ص 221 و 222.
4- الغدیر، ج 1، ص283.
5- مصباح المتهجد، ص 698.
6- الغدیر، ج 1، ص 284 و 285 و تفسیر فرات، ص12.
7- کافى، ج 4، ص149 – 148; الغدیر، ج 1، ص 285 به نقل از کافى و مصباح المتهجد، ص 680.
8- تاریخ بغداد، ج 8، ص 290; تذکره الخواص، ص 30، مناقب خوارزمى، ص 94 به جاى شصت ماه، شصت‌سال آورده، مناقب الامام على از ابن‌مغازلى، ص19; فرائد السمطین، باب13، ج 1، ص77 مانند مناقب خوارزمى، الغدیر، ج 1، ص 401 و 402.
9- کافى، ج 4، ص149; الغدیر، ج 1، ص 285 و286.
10- خصال صدوق، ج 1، ص246; الغدیر، ج 1، ص286.
11- مصباح المتهجد، ص 680; الغدیر، ج 1، ص286.
12- الغدیر، ج 1، ص287 به نقل از حمیرى
13- مصباح المتهجد، ص679.
14- الغدیر، ج 1، ص287; مصباح المتهجد، ص696.
15- الغدیر، ج 1، ص287.
16- اقتضاء الصراط المستقیم، ص 294.
منبع: پایگاه حوزه
