اشاره:
یکی از افتخارات و امتیازات بی‌نظیر زندگی امام علی(ع) آن است که آن حضرت در درون مقدّسترین مکان یعنی کعبه، متولّد شد، و این موضوع از نظر تاریخی و روایات شیعه و سنّی، قطعی است و علاّمه امینی در کتاب ارزشمند الغدیر جلد ششم، این موضوع را از شانزده کتاب اصیل اهل تسنّن نقل می‌کند، این موضوع یک سند پایه و زنده‌ای است که بیانگر امتیاز ذاتی امام علی (ع) بر دیگران است، و می‌تواند راهگشای صافی برای منحرفان به سوی رهبری حق او باشد. حاکم در مستدرک خود (ج3، ص483) ادّعا کرده که این حدیث، متواتر است (یعنی به قدری زیاد نقل شده که علم به صحّت آن پیدا می‌شود) اینک به مناظره زیر که بین دو نفر از علمای سنّی و شیعه، رخ داده توجّه کنید:
دانشمند سنّی: در تاریخ آمده «حکیم بن حزام» نیز در کعبه متولّد شده است.
دانشمند شیعی: چنین چیزی در تاریخ، ثابت نشده است، علمای برجسته‌ای مانند ابن صباغ مالکی[1] و کُنجی شافعی[2] و شبلنجی[3] و محمّد بن ابی طلحه شافعی[4] می‌گویند: لَمْ یُولَدُ فِی الْکَعْبَهِ اَحَدَ قَبْلَهُ: «هیچکس قبل از علی (ع) در کعبه متولّد نشده است» (با توجه به اینکه حکیم بن حزام، در سن و سال، بزرگتر از علی (ع) بود)، و این پارازیت نیز از نیرنگهای دشمنان پرکینه علی (ع) است که خواسته‌اند ولادت آن حضرت در کعبه را، با دروغ‌سازی خود، کمرنگ کنند.
دانشمند سنّی: ولادت در کعبه، چه افتخاری برای مولود آن دارد؟
دانشمند شیعی: یک وقت است بانوئی به طور اتّفاقی در جای مقدّسی، زایمان می‌کند، البتّه چنین رخدادی، مایه افتخار نخواهد بود، ولی اگر دست غیبی در میان باشد، و عنایت و کرامت خاصّ خداوند، شامل شخصی شود و به خاطر همان عنایت، او را در مقدّسترین مکان مثل کعبه به دنیا آورد، این نشانگر عظمت مقام و طهارت فوق‌العاده آن نوزاد خواهد بود، تولّد علی (ع) در درون کعبه، براساس همان کرامت و عنایت خاصّ خداوند به حضرت علی(ع) و طهارت فوق‌العاده آن حضرت بوده است، چنانکه معجزه شکافتن دیوار کعبه و ورود فاطمه مادر علی (ع) به درون کعبه با آن کیفیّت، دلیل بر آن کرامت است.[5]
دانشمند سنّی: درآن هنگام که حضرت علی (ع) به دنیا آمد، حدود ده سال قبل از بعثت بود، و در داخل کعبه و اطراف آن، پر از بت بود، بنابراین کعبه در آن هنگام امتیاز معنوی نداشت و به صورت بتکده درآمده بود، و حضرت علی (ع) در یک بتکده‌ای متولد شده، پس امتیازی برای او نخواهد بود.
دانشمند شیعی: کعبه نخستین پرستشگاهی است که در سراسر زمین ساخته شده است(آل عمران ـ 96).حضرت آدم (ع) آن را بنا کرد، و «حجرالاسود» آن از بهشت آمده است، و پس از آنکه در ماجرای طوفان نوح (ع) ویران شد، حضرت ابراهیم (ع) قهرمان توحید، آن را باز‌سازی کرد، کعبه در طول تاریخ، مطاف پیامبران مرسل و اولیای خدا و فرشتگان مقرّب الهی بوده است، حال اگر چنین مکان مقدّسی، در برهه‌ای از زمان، در سلطه بت‌پرستان قرار گرفت، و آنجا را بتخانه کردند، از شکوه معنوی آن کاسته نخواهد شد، فِی الْمَثل اگر کسی شیشه پر از شراب را به مسجد ببرد، آیا از عظمت مسجد، کاسته می‌شود، قطعاً جواب، منفی است. اگر کسی در حال جنابت به مسجد برود، و یا شیشه شراب را به مسجد ببرد، توهین کرده و کار حرامی انجام داده است و مورد خشم خداوند قرار می‌گیرد، ولی لطف خدا و فرمان او به اینکه فاطمه بنت اسد (س) هنگام زایمان وارد کعبه شود، بیانگر آن است که علی (ع) و مادرش در سطح طهارت فوق‌العاده هستند، و پلیدی نفاس و جنابت از آنها دور است، نه تنها گناهی نکرده‌اند، بلکه مهمان خدا شده‌اند، و میزبانشان که خدا است، آنها را دعوت به خانه‌اش نموده است، بنابراین، همین موضوع مایه کرامت و افتخار بزرگی برای امام علی (ع) است. از این‌رو در همان قرنهای اوّل اسلام، شاعران در خصوص این کرامت، شعرها سرودند، و موضوع را به عنوان یک امر فوق‌العاده عجیب تلقّی کردند. عبدالباقی عمری در این باره خطاب به امام علی (ع) می‌گوید:
اَنْتَ الْعَلِیُّ الَّذِی فَوْقَ الْعُلَی رُفعا بِبَطْنِ مَکَّهَ وَسْطِ الْبَیْتِ اِذْ وُضِعا
«تو همان علی هستی که بر فراز ارجمند‌ترین فرازها بالا رفتی، و در بطن مکّه در درون کعبه، قدم به دنیا نهادی»[6]. و شاعر فارسی گوی گوید: در کعبه شد تولّد و زمحراب شد شهید نازم به حسن مطلع و حسن ختام او
دانشمند سنّی، در حالی که فرومانده بود، مناظره را تمام شده اعلام کرد.[1] . الفصول المهمّمه، ص14.
[2] . کفایه الطّالب، ص361.
[3] . نورالابصار، ص76.
[4] . مطالب السّؤال، ص11.
[5] . دلائل الصّدق، ج2،ص 508 و 509 .
[6] . دلائل الصّدق، ج2، ص 509 ـ 510 .
دانشمند سنی با شیعه
