شیخ اعظم انصاری(ره) دارای همتی بلند و اخلاقی نیکو بود و به امور طلاب شخصاً رسیدگی می‎کرد و مانند پدری مهربان آنان را تحت تربیت خود قرار داده بود. چند روزی، شیخ دیرتر از وقت مقرر برای تدریس حاضر می‌شد، از ایشان سبب را پرسیدند، فرمود: یکی از سادات به تحصیل علوم دینی مایل گشت و این امر را با چند نفر در میان نهاده تا درس مقدمات برایش گویند، ولی هیچ‌یک حاضر نشدند و شأن خود را بالاتر دیدند، بدین‌جهت خود متصدی این امر شده، درس او را به عهده گرفتم».

منبع: زندگی و شخصیت شیخ انصاری/ 78