(خلاصه سؤال) همسرم با بستن لوله های رحمِ خود، دیگر باردار نمی شود،‌ میلی جنسی او نیز کاهش یافته است، و بخاطر وجودِ بیماری های متعدد، (عفونت رحم، تکرر ادرار، درد مثانه و …) آمیزش سخت شده است. لذا تصیم به ازدواج مجدّد دارم، ولی نگران همسر و فرزندم هستم. در ضمن، در مسجد و شورای محل جزء هیئت امنا هستم، ولی همسرم مخالف است. لطفاً مرا راهنمایی کنید.

اصل احترام به همسر:
نظام خانواده از مهمترین نهادهای اجتماعی است. برای حفظ این نهاد و تحکیم روابط خانوادگی، باید اصول و قواعد آن را مراعات نمود. در باب همیاری و همکاری با همسر در زندگی مشترک به دو حدیث توجه کنید: امام علی ـ علیه السلام ـ نقل کردند: «رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ روزی به منزل دختر گرامیش، فاطمه ـ سلام الله علیها ـ مشرف شدند و فرمودند: یا علی هر مردی که در منزل به زن خود، خدمت کند و عبوس نباشد، خداوند متعال اسم او را در دفتر شهدا می نویسد.» و نیز فرمود: «یک ساعت خدمت به زن در خانه بهتر از عبادت هزار سال است.» پس در هر تصمیمی که می گیرید اصل احترام به همسر را نباید فراموش کنید. گفتگوی صمیمانه و منطقی، مشورت با متخصص برای تحکیم این بنیان مقدس لازم است.

علل کاهش میل جنسی:
مهمترین علل کاهش میل جنسی عبارتند از:
1. ضعف جسمانی 2. افسردگی 3. فشار روانی. ناتوانی جنسیِ ناشی از عصبانیت ها ممکن است با ناتوانایی های ناشی از کار، خواب ، تماس های اجتماعی آشکار شود. از دیگر عواملی که باعث کاهش غریزه جنسی می شود عبارتند از: 1- پرخوری 2- مشروبات الکلی 3- سیگار 4- مصرف قرص های مسکن و آرام بخش و داروهای متعدد[1] برای افزایش میل جنسی، خوردن عسل ، کنجد، شیر، گوشت ، تخم مرغ، میوه تازه و سبزیجات و پرهیز از عوامل استرس زا مؤثر است.[2]

تفاهم همسران
البته اختلافات روانی – جنسی، غالباً نشان دهنده عدم هماهنگی یا سوء تفاهمِ زوجین در زمینه های دیگر زناشویی نیز هست.[3] زنانی که میل جنسی آنها کم است، علاقه کمتری به عمل جنسی دارند یا اصلاً ندارد. تقریباً یعنی از افرادی که به خاطر اختلال جنسی به پزشک مراجعه می کنند، می گویند که فقدان میل جنسی، مشکل عمده آنان است.[4] بخشی از عدم رضایت شما از همسرتان به همین کاهش میل جنسی ایشان برمی گردد. زیرا شادکامی کلی زناشویی با رضایت مندی جنسی رابطه دارد. البته برخی از زن و شوهرها بدون آنکه هیچ گونه زندگی فعالی از نظر جنسی داشته باشند، از رضایت مندی زناشویی برخوردارند.[5] علّت سردمزاجی حقیقی، عوامل عمیق روانی است و از طریق مصاحبه روانپزشکی و آزمایش های روانی و در صورت لزوم روانکاوی قابل تشخیص و درمان است.[6] پس شما و همسرتان می توانید برای حلّ این مشکل ازمشاوره جنسی کمک بگیرید.
برای معالجه بیماری هایی که همسرتان دارد، رجوع به پزشکان متخصص دیگر نیز، ضروری است و نباید تنها به یک پزشک اکتفاء کرد. در صورتی که باتوجه به نکات فوق بیماری ایشان قابل درمان نباشد، می توانید برای ازدواج مجدد با توجه به نکات ذیل تصمیم منطقی بگیرید (البته توصیه می کنیم به متخصص زنان دیگری نیز مراجعه کنید).

ازدواج مجدد:
تک همسری، طبیعی ترین حالت زناشویی است که در آن هریک از زوجین به احساسات و عواطف و نیازهای جنسی همسر خود توجه می کند. ولی با این وجود اسلام در شرایط خاصّی، تعدد زوجات را تجویز نموده است.[7] یکی از آن موارد این است که همسر به عللی نمی تواند به وظایف قانونی و شرعی خود عمل کند، در این جا، مرد می تواند با مذاکره صمیمانه و گفتگوهای تدریجی و تثبیت اصل محبت به همسر خود و .. همسر دیگری برای خود انتخاب نماید.
توجه داشته باشید که همسرتان به خاطر زندگی مشترک شما اقدام به بستن لوله هایش کرده و نباید از این جهت به او ظلم شود پس سعی زیادی در به دست آوردن دل و رضایت ایشان کنید. نکته بسیار مهم این که همسرتان نباید با سخنان شما احساس کند که ارزش و منزلت ایشان نزد شما تنها به مسایل جنسی است بنابراین بیش از پیش به ایشان احترام بگذارید.
توجه داشته باشید که مراجعه به مشاور خانواده می تواند کمک خوبی در این زمینه باشد.

شرایط تعدد زوجات در اسلام:
اسلام ازدواج مجدد را هم محدود کرده و برای آن شرایطی قرار داده است که عبارتنداز:
1. شرط مالی و توان اقتصادی اداره آنان را داشته باشد.
2. شرط جسمی و توان جنسی
3. توانایی برقراری عدالت و رابطه عاطفی و اخلاقی متعادل،که این شرط اخیر مهمترین شرط است و انجام آن کار دشواری است. و در صورت عدم رعایت عدالت، مرد مرتکب معصیت و گناه خواهد شد.
حضرت علی ـ علیه السلام ـ در اوقاتی که دو زن داشتند حتی اگر می خواستند وضو بگیرند در خانه ای که نوبتش نبود، وضو نمی گرفتند.[8] از آنجا که شما – بنابر گفته خود تان، علاقه به همسر و فرزندتان دارید و نمی خواهید که برای آنها اتفاق خاصی بیفتد و کانون گرم و باصفای خانواده دچار تزلزل شود، برای ازدواج مجدد، سعی کنید با آرامش و ایجاد  آمادگی در همسرتان، موافقت او را جلب کنید. باید این مسئله را به مرور زمان و کمک از واسطه های دلسوز امین و مورد اعتماد دو طرف و به تدریج و به بهانه های مختلف، آنرا مطرح کنید و واکنش های او را بسنجید، تا هم همسرتان آمادگی ذهنی و روحی پیدا کند و هم آسیب های روانی به خانواده وارد نشود. (مطمئن ساختن همسر به اینکه شما ذره ای از محبتتان به ایشان کاسته نشده بسیار مؤثر است).
در صورت حل نشدن مشکل و عدم موافقت همسر برای ازدواج مجدد، می توانید با توجیه همسر و اصل احترام به او ازدواج موقت را انتخاب نمایید. البته برای حفظ خانواده خود در کنار آن باید از مشاوره خانواده کمک بیگرید.

برنامه مساجد و شوری
شرکت در برنامه های مسجد و شوری در اولویت دوم قرار دارد. رسیدگی به امور زندگی شخصی و رعایت حقوق خانواده، از اهمیت بالایی برخوردار است و مقدم بر سایر امور است. اگر برای انجام امور مسجد و شوری، وقت زیادی را صرف می کنید، به نحوی که به وظایف اصلی خود یعنی امور خانواده نمی رسید، بایدکار مسجد و شوری را به دیگری واگذارید. البته اگر برنامه ها، منظم و مشخص باشد، می توانید با یک مدیریت خوب و توجیه همسر و خانواده به کارها رسیدگی کنید. به صورت منطقی و معقول با همسرو فرزندانتان در این زمینه صحبت و گفتگو نمایید. و آنها را به اهمیت کار آگاه سازید اگر به برنامه زندگی آنها آسیبی نرسد قطعاَ حرف شما را می پذیرند (به شیرین زبانی و لطف و خوشی توانی که پیلی به مویی کشی).

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. بهداشت روانی زنان، ترجمه: خدیجه ابوالمعالی، ساوالان، چاپ اول، 79.
2. اصول بهداشت روانی، سید ابوالقاسم حسینی، علوم پزشکی مشهد، چاپ چهارم، 77.

پی نوشت ها:
[1] . پاک نژاد، ازدواج مکتب انسان سازی، مهدیه اشکذر، چاپ چهارم، ص 33.
[2] . همان.
[3] . صادقی، مجید، درمان قدم به قدم, برای فردا، ‌چاپ دوم، 1380، ص 87.
[4] . بهداشت روانی زنان، ترجمه‍: خدیجه ابوالمعانی، ناشر: ساوالان، چاپ اول، 1379، ص 154.
[5] . بهداشت روانی زنان، مترجم: حمید رضا حسین شاهی، ‌روان، چاپ اول، 1379، ص 292.
[6] . حسینی، سید ابوالقاسم، اصول بهداشت روانی زنان، علوم پزشکی مشهد، چاپ چهارم، 1377، ص 116.
[7] . مطهری، مرتضی، نظام حقوق زن در اسلام، صدرا، چاپ چهاردهم، 1369، ج 19، ص 299.
[8] . مطهری، مرتضی، همان، ج 19، ص 360.