گفتهاند استمناء علاوه بر اینکه گناه بزرگی است، همان بیرون آوردن منی بسیار برای بدن مضرّ است حال میخواستم بدانم آیا این ضرر برای جنابت هم هست؟ برای مردانی که با زنانشان نزدیکی کنند چطور؟ شیوهء درمان استمناء چیست؟
در رابطه با این سؤال به عنوان مقدمه باید گفت که خداوند متعال مخلوقات را بر اساس حکمت آفریده است و بر اساس حکمت است که نظام عالم برقرار است و هر چیزی در این دنیا اگر روی طبیعت خود باشد نتیجه درستی می‌دهد و اگر از مدار و طبیعت خود خارج شد موجب ضرر و خسران است. در مورد انسان و قوای وجودی او هم اینگونه است خداوند قوای جنسی را برای هدفی که همان بقای نسل انسان است آفریده است و باید در مسیر طبیعی خود باشد تا به هدف مطلوب برسد و اگر برخلاف مسیر طبیعی باشد حرام است چون موجب ضرر است و در اسلام هر چیزی که ضرر به انسان بزند حرام است. خود ارضایی و همجنس خواهی چون چون برخلاف طبیعت است و موجب ضررهای جسمی و روانی می‌شود از نظر اسلام حرام است. اما در مورد قسمت اول سؤال باید بگویم جنب شدن در حال خواب مکانیزمی است که غدد دورنریز به طور طبیعی هورمونهای جنسی را ترشح میکنند و به دنبال آن صورت میگیرد. در این حال چون بدن در حال طبیعی و عادی به خاطر نیازی که خودش احساس کرده است به طور اتوماتیک انزال را صورت می‌دهد لذا هیچ ضرری ندارد مگر این که تحریک های مختلف روزانه باعث پر کاری و بی نظمی آن شود در مورد قسمت دوم سؤال باید بگویم که در هر کاری اگر افراط و زیادهروی صورت گیرد موجب ضرر است بنابراین اگر بیش از نیاز و توان جسمی زناشویی صورت گیرد یقیناً‌در دراز مدت موجب ضعف جسمی و بیماری می‌شود. برای توضیح بیشتر به سه مطلب اشاره می‌کنیم و به طور خلاصه آنها را توضیح میدهیم:
الف. نظر اسلام در مورد خود ارضائی
آئین مقدس اسلام که از جانب خداوند و آفریدگار بشر است، استمناء را امری حرام و ناپسند ذکر کرده و در برابر آن موضع مخالف گرفته است. در تعبیرات اسلامی استمناء به عنوان ازدواج و نکاح با خود ذکر شده که مورد نهی است. قرآن کریم می‌فرماید: هر کسی با غیر همسرش شهوتش را دفع کند از تجاوز کاران است.
پیامبر گرامی اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: «ناکح الکف ملعون؛ کسی که خود ارضائی کند ملعون است».[1]
امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: «برای کسی که خودارضائی کند در قیامت عذاب دردناکی در نظر گرفته شده است».[2]
ب. ضررهای جسمانی و روانی خود ارضائی(اعتیاد)
1. ضعف و تحلیل قوای جسمانی: خود ارضایی باعث کاهش انرژی بدن و خستگی و پیری زودرس می‌شود.
2. ضعف بینائی: خود ارضایی به تدریج در نور چشم و قدرت بینائی اثر می‌گذارد و آن را کاهش می‌دهد.
3. آسیب دستگاه تناسلی و ناتوانی‌های جنسی.
4. ضعف حافظه، هواس پرتی، و ناتوانی در تمرکز فکری.
5. اضطراب و افسردگی.
6. پرخاشگری و بداخلاقی.
7. احساس گناه، عذاب وجدان.
8. بی عاطفه، کم رویی و خجالت.
9. افت تحصیلی، مشکلات ازدواج.
10. بی‌میلی به همسر و ناسازگاری خانوادگی.[3]
ج. کیفیت درمان خود ارضائی
هر نوع بیماری نیاز به درمان دارد و خود ارضائی هم یک نوع بیماری است و راهکارهایی برای درمان آن توسط متخصصین بیان شده است که در این جا به مواردی اشاره می‌شود.
1. سعی کنید در مکان‌های خلوت و تنها نمانید، چون تنهایی خود، عامل مهمی برای تحریک به عمل خود ارضایی و زمینه ساز ارتکاب این عمل است.
2. تلاش برای تقویت اراده از گام‌های مهم در امر بهبود است، نگویید اراده از ما سلب شده است، ممکن است اراده انسان ضعیف شود، ولی هیچ گاه از بین نمی‌رود، برای تقویت اراده راه‌های زیادی پیشنهاد شده است که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
الف. تلقین به خود: مرتب به خود بگویید من می‌توانم این عمل را ترک کنم.
ب. به پایان رساندن کارهای نیمه تمام هم در تقویت اراده مؤثر است. سعی کنید هیچ کار نیمه تمامی را از خود به جای نگذارید.
ج. تمرکز بخشیدن به فعالیت‌های گوناگون و پراکنده: تلاش کنید از کارهای متعدد و متنوع پرهیز نمایید، چون موجب پراکندگی و به هم ریختگی انسجام فکر می‌شوند.
د. نماز، سحر خیزی، کم خوری، دوری از گناه، از عوامل مهم تقویت اراده است.
3. افکار جنسی را که به ذهنتان خطور می‌کند بلافاصله با ذکر خدا و یاد آسیب‌های معنوی، جسمی، روانی، و اجتماعی این عمل زشت را از خود دور نمایید.
4. تنبیه بدنی: راه دیگر خنثی کردن این تحریکات آن است که خود را تنبیه نمایید، مثلا کش نازکی را به مچ دست خود ببندید و هنگام تحریک آن را خوب بکشید و سپس رها کنید. این کار برای از بین بردن تحریک و ترک عمل حتما مؤثر است. راه دیگر خنثی نمودن تحریکات، گرفتن دوش آب سرد، البته اگر از سلامت جسمی برخوردارید، یا شستن اعضا با آب سرد است.
5. اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زیارت و دعا پر کنید.
6. هیچ گاه در حمام کاملا عریان نشوید و به اندام جنسی خود در آینه نگاه نکنید.
7. از نگاه کردن به مواضع جنسی و برجستگی‌های بدن دیگران (حتی از روی لباس) پرهیز کنید.
8. به هنگام خواب سعی کنید شکم شما بیش از معمول پر نباشد، و هرگز به رو نخوابید.
9. ایمان مذهبی خود را روز به روز تقویت کنید و توسل به ائمه ـ علیهم السلام ـ را فراموش نکنید و امیدوار رحمت الهی باشید و هیچ گاه مأیوس نشوید.
10. از پوشیدن لباس‌های تنگ و چسبیده به بدن اجتناب کنید.
11. از نگاه کردن به تصاویر و فیلم‌های تحریک کننده و لباس جنس مخالف، جداً پرهیز کنید.
12. از فکر کردن و تصور و تخیل جنس مخالف و مسائل جنسی خودداری کنید.
13. از معاشرت و سخن گفتن و نگاه به جنس مخالف ـ حتی کودکان جذاب و خوش سیما ـ خودداری ورزید و از دوستی آنان اجتناب کنید.
14. به بدی گناه وعواقب آن توجه کنید.
15. اگر زمینه ازدواج پیش آمد، تأخیر نیندازید.
16. از مشاهده اعمال، رفتار و گفتار زوج های جوان جداً خودداری کنید.[4]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. بهنام اوحدی، تمایلات و رفتارهای جنسی طبیعی و غیر طبیعی، نشر آتروپات، 1379.
2. محمد رضا شرفی، دنیای نوجوان، انتشارات تربیت، 1370.
3. مسعود انصاری، روانشناسی انحرافات جنسی و جرائم، کتابفروشی اشراقی، 1352.
4. مؤسسه پژوهشی فرهنگی اشراق، خود ارضایی یا ارضای انحراف جنسی، انتشارات مبعث، 1379.
5. سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، گناهان کبیره، ج 2، کانون اندیشه‌های اسلامی، 1361.
پی نوشت ها:
[1] . محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مکتب الاعلام الاسلامی، 1362، ج 9.
[2] . همان.
[3] . قائمی، علی، خانواده و مسائل جنسی کودکان، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان.
[4] . خود ارضایی یا ارضای انحراف جنسی، مؤسسه پژوهشی فرهنگی اشراق، انتشارات مبعث، 1379.
