داستانهای ائمه: امام سجاد (ع):تواضع و فروتنى براى همه

داستانهای ائمه: امام سجاد (ع):تواضع و فروتنى براى همه

امام جعفر صادق علیه السّلام حکایت نموده است :
هرگاه حضرت سجّاد، امام زین العابدین علیه السّلام مى خواست به همراه عدّه اى مسافرت رود، سعى مى کرد که او را نشناسند، همچنین شرط مى نمود تا در تمام کارها همانند دیگر افراد شریک باشد و خدمت نماید.
در یکى از مسافرهائى که حضرت با عدّه اى داشت ؛ در بین راه ، شخصى حضرت را شناخت و به همراهان حضرت گفت : آیا او را مى شناسید؟
گفتند: نه ، او را نمى شناسیم .
آن شخص گفت : او حضرت زین العابدین ، پسر امام حسین علیه السّلام است ، پس همراهان دست و پاى حضرت را بوسیدند؛ و عرضه داشتند: اى پسر رسول خدا! خواستى ما را به آتش جهنّم مبتلا گردانى ، اگر ما جسارتى به شما مى کردیم تا آخر عمر بدبخت مى شدیم ، اى مولاى ما! چرا چنین برخوردى نمودى و به طورناشناس همراه ما آمدى ؟
حضرت فرمود: من یک زمانى با عدّه اى که مرا مى شناختند، مسافرت رفتم و آنان به جهت رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله بیش از آنچه مستحقّ بودم ، به من کمک و خدمت کردند.
و الا ن هم ترسیدم مرا بشناسید و همانند آن دوستانم با من برخورد نمائید؛ و من نتوانم همانند دیگران در کارها مشارکت نموده و کمک نمایم و هچنین نتوانم وظایف خویش را انجام دهم .
به همین جهت ، مخفى بودن و ناآشنا بودنم در بین دوستان هم سفر براى من بهتر است .(1)
همچنین طاووس یمانى گوید:
روزى شخصى را در مسجد الحرام ، زیر ناودان کعبه الهى دیدم که سخت گریه مى کند و ناله مى زند، و با پرورگار خود مناجات مى نماید.
چون از نماز و راز نیاز با پروردگار محبوب فارغ شد، جلو رفتم و به او نگاه کردم ، متوجّه شدم که حضرت زین العابدین ، امام سجّاد علیه السّلام است .
نزدیک حضرتش رفتم و عرض کردم : یاابن رسول اللّه ! شما را در حال گریه و زارى دیدم ، با این که سه فضیلت والا در وجود شما هست که دیگران محروم مى باشند:
اوّل آن که تو فرزند رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله هستى .
دوّم آن که جدّت شفیع امّت در قیامت است .
و سوّم آن که رحمت الهى براى شما اهل بیت رسالت است .
حضرت فرمود: اى طاووس ! امّا این که گفتى فرزند رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله هستم ، صحیح است ؛ ولى آن موجب ایمنى من نخواهد شد، زیرا در قیامت خویشاوندى اثرى ندارد.
همچنین شفاعت جدّم مرا فائده اى نمى بخشد، چون خداوند متعال فرموده است :
شفاعت . شامل کسانى مى شود که خداوند از آن ها راضى و خرسند باشد.
و امّا رحمت و لطف پروردگار طبق فرموده خودش شامل نیکوکاران و پرهیزکاران خواهد شد، و من خودم را جزء آنان نمى دانم .(2)

1- وسائل الشّیعه : ج 11، ص 43، ح 2، اءعیان الشّیعه : ج 1، ص 635، عیون اءخبار الرّضا علیه السّلام : ج 2، ص 145، ح 13.

2- بحارالا نوار: ج 46، ص 101، ح 89.

منبع:

چهل داستان وچهل حدیث از امام سجاد علیه السلام ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالله صالحی

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید