مرحوم قطب الدّین راوندى و دیگران بزرگان حکایت کنند:
روزى حمّاد بن عیسى به حضور مبارک امام جعفر صادق علیه السلام وارد شد و از آن حضرت تقاضا نمود تا برایش دعا نماید، که خداوند چندین مرتبه سفر حجّ، باغى مناسب و سرسبز، خانه اى نیک و وسیع ، همسرى زیبا و خوش نام ؛ و از خانواده اى خوب ، همچنین فرزندانى متدیّن و نیکوکار نصیب و روزى او گرداند.
امام صادق علیه السلام چنین دعا نمود:
خداوندا! پنجاه مرحله سفر حجّ، باغى مناسب ، خانه اى نیک ، همسرى خوب ؛ و از خانواده اى بزرگوار، فرزندانى نیکوکار و فهیم ، روزىِ حمّاد بن عیسى گردان .
یکى از دوستان حمّاد که در آن مجلس دعا حضور داشت ، گوید: پس از گذشت چند سالى ، به شهر بصره رفتم ؛ و میهمان حمّاد بن عیسى شدم .
حمّاد گفت : آیا به یاد مى آورى آن روزى را که امام جعفر صادق علیه السلام براى من دعا کرد؟
گفتم : بلى .
گفت : من تاکنون چهل و هشت مرتبه حجّ انجام داده ام ؛ و این خانه اى را که مى بینى ، در شهر بصره نظیر و مانندى ندارد، نیز باغى دارم که از هر جهت بهترین باغ ها است ، همسرى پاک و نجیب دارم ، که از محترم ترین خانواده ها مى باشد؛ و این هم فرزندانم مى باشند، که مؤ دّب و متدیّن هستند؛ و همه این ها از برکت دعاى امام جعفر صادق علیه السلام است .
همین شخص در ادامه داستان گوید: حمّاد پس از پایان پنجاهمین مراسم حجّ، نیز براى سفر پنجاه و یکمین بار عازم مکّه معظّمه شد؛ و چون به جُحْفِه رسید، خواست که احرام ببندد، ناگهان سیل آمد و حمّاد را با خود برد و همراهانش جنازه او را نجات دادند.
و به همین جهت ، حمّاد به عنوان غریق جُحْفِه معروف شد.(1)

1-الخرایج والجرایح : ص 200، بحارالا نوار: ج 47 ص 116 ح 153.

منبع:

چهل داستان وچهل حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالله صالحی