قبرستان بقیع، مکانی است که دل عاشقان اهل بیت علیهم السلام با شنیدن نام آن، به لرزه افتاده و چشمانشان پر از اشک می شود. مکانی که محل دفن بزرگان شیعه و همچنین افرادی که به پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله و سلم نسبت داشته اند، می باشد.
از زمانی که وهابیت با حمایت انگلیس و پشتوانه آمریکا در کشور عربستان متولد شد، عربستان به عنوان کشوری که مهد اسلام بوده و برجسته ترین نمادهای اسلامی، یعنی؛ کعبه و مرقد رسول اسلام صلی الله علیه وآله، در این کشور وجود داشته و نگاه مسلمانان جهان به این کشور است،
این فرقه که مورد نقد تمامی فرق اسلامی از جمله فرق شیعی و اهل تسنن است، از همان ابتدا به نام اسلام، دست به تندرویهای زیادی در مورد ارزشها و نمادهای اسلامی زدند.
عثمان بن بشر، مورخ وهابی، نام کتاب خود را “عنوان المجد فی تاریخ نجد” گذاشته و از وقایع اتفاق افتاده به دست وهابیت، به عنوان نشانه‌های مجد و شکوه و عظمت وهابیت یاد کرده است!
بخشی از آنچه وهابیت به عنوان عظمت از خود یاد می کند.
نخستین تخریب
اولین تخریب قبور مطهر ائمه‌ی بقیع، به دست وهابیان سعودی، در سال 1220 هجری، یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌‌ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس از این واقعه‌ی تاریخی، اسلامی، با سرمایه گذاری مسلمانان شیعه و به‌کاربردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب شده به زیباترین شکل، بازسازی شد.
طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند
و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع، به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی، سیاحتی، مسلمانان تبدیل شد.
یکی از گردشگران انگلیسی پس از بازسازی بقیع، ضمن توصیف اماکن زیارتی مدینه ی منوره در این باره می‌گوید: مدینه در سال 1387 تا 1388 و قبل از انهدام مجدد توسط وهابیان سعودی، شبیه استانبول و شهرهای بسیار زیبای سیاحتی جهان، بازسازی شده بود.
دومین تخریب
در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری، پس از اشغال مکه، وهابیان، به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود، روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام و دیگر قبور، هم چنین، قبر ابراهیم، فرزند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم قبور زنان آن حضرت، قبر ام البنین، مادر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و قبر عبدالله، پدر پیامبر و اسماعیل، فرزند امام صادق علیه السلام و بسیاری قبور دیگر پرداختند.
ضریح فولادی ائمه بقیع را، که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام قرار داشت را، از جا در آورده، بردند.
بر اساس منابع و شواهد تاریخی، وهابیان سعودی تنها به تخریب قبور بقیع اکتفا نکردند، بلکه بارها به تخریب مرقد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز اقدام کردند، که با واکنش گسترده‌ی مسلمان جهان مواجه شده و از این توطئه ی ضد اسلامی دست برداشتند.
«لویس پورخارت»، یکی از گردشگران سوییسی، که پس از تشرف به اسلام خود را ابراهیم نامیده است، در این باره می‌گوید:
با توجه به مقام ائمه و صحابه ی دفن شده در بقیع، این قبرستان فضایی بسیار کوچک دارد و در مقایسه با اماکن زیارتی دیگر کشورهای شرقی، به ویژه عربستان، به صورت تلی از خاک و سنگ، نگاه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.
اما این فقط شیعیان و اماکن مقدسه آنها نبودند که وهابیان آثار مجد و شکوه خود را در آن به نمایش گذاشته‌اند، مکه مکرمه و طائف نیز از حملات آنان در امان نماند.
وهابیان سعودی تنها به تخریب قبور بقیع اکتفا نکردند، بلکه بارها به تخریب مرقد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز اقدام کردند، که با واکنش گسترده‌ی مسلمان جهان مواجه شده و از این توطئه ی ضد اسلامی دست برداشتند
“جمیل صدقی زهاوی” در خصوص فتح طائف می نویسد:
طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند. کتاب‌ها را که در میان آنها تعدادی مصحف شریف و نسخه‌هایی از صحیح بخاری و مسلم و دیگر کتب فقه و حدیث بود، در کوچه و بازار افکندند و آنها را پایمال کردند.
سر زدن این قبیل امور، از پیروان محمد بن عبدالوهاب شگفت نیست! تابعان کسی که همه مسلمانان را کافر و مشرک می دانست و مکه و مدینه را قبل از آنکه به دست وهابیان بیافتد، دارالحرب و دارالکفر! می دانست. در کتاب “الدررالسنیه” می خوانیم:
“وی – محمد بن عبدالوهاب – از صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله، نهی می‌کرد و از شنیدن آن ناراحت می‌شد. صلوات فرستنده را اذیت می‌کرد و به سخت‌ترین وجه مجازات می نمود.
حتی او دستور داد مرد نابینای متدینی را که مۆذن بود و صوت خوشی داشت، چون به حرف او گوش نداده، بر پیامبر صلوات فرستاده بود، به قتل رسانند. بسیاری از کتب مربوط به صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله را به آتش کشید و به هریک از پیروانش اجازه می داد قرآن را مطابق فهم خود تفسیر کند.”
وقتی از متوکل عباسی سوال شد، که چرا حرم امام حسین علیه السلام را خراب کرده و به جای آن مسجد می سازی؟
گفت: به علت اینکه، مردم در مسجد نماز خوانده و به امور دیگر عبادی پرداخته و با ما کاری ندارند. اما در حرم امام حسین با خواندن تاریخ اهل بیت و یادآوری مصائب ایشان، خون مردم به جوش آمده و علیه ما قیام کرده و برای ما درد سر درست می کنند.
سایت تبیان
