طعم گس خرمالو
نام خرمالو، ترکیبی از دو واژه خرما و آلو است و دارای انواع گوناگون گس و غیر گس است. میوه‌های گس تا قبل از زمان پخته شدن گس هستند و هنگامی که می‌رسند، شیرین و نرم می‌شوند.
گونه‌های غیر گس زمانی که کال هستند، کم‌تر گس بوده و حالت گسی خود را خیلی زودتر از دست می‌دهند و در حالت رسیده، سفت هستند. البته حالت گسی این میوه را می‌توان طی چند روز با قرار دادن آن در معرض نور خورشید در سرما از بین برد. به این فرایند، رسیدن میوه می‌گویند. خرمالو را می‌توان به شکل خام یا در غذا استفاده کرد. نوع غیر گس آن برای خوردن به شکل خام بهتر است.
گونه‌های مختلف این گیاه شامل خرمالوی ژاپنی (1)، خرمالوی سیاه، (2) خرمالوی آمریکایی، (3) خرماندو (4) است که بسیاری از گونه‌های خارمالو خوراکی است؛ رنگ آن‌ها از نارنجی و زرد روشن تا نارنجی و قرمز تیره متفاوت است.
میوه خرمالو شبیه گوجه‌فرنگی و دارای پوست نازک بوده و سرشار از ویتامین C ,B ,A و مقدار قابل توجهی ویتامین‌های B3 ,B2 ,B1 و املاح معدنی کلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیم و پتاسیم است.
خرمالو سینه را نرم می‌کند ولی باید زمانی خورده شود که کاملاً رسیده باشد. از میوه رسیده آن، برای درمان اسهال خونی می‌توان استفاده کرد.
کلسیم موجود در خرمالو، در رشد کودکان و حفظ انرژی برای بزرگسالان مفید است آهن که عنصر اصلی خون سازی است در آن به همراه ویتامین C وجود دارد، از این رو به افرادی که از کم خونی رنج می‌برند، توصیه می‌شود.
خرمالو همچنین حاوی پتاسیم و منیزیم است و چنان‌چه چربی و فشار خون بالا دارید از خوردن آن غافل نشوید. وجود املاح معدنی گوناگون در این میوه LDL یا کلسترول بد را کاهش می‌دهد و برای حفظ سلامتی بیماران قلبی بسیار مفید است.
مواد قندی موجود در خرمالو شامل لولوز و گلوکز است و با آن که مقدار آن 20 درصد است، برای مبتلایان به بیماری قند، زیان بخش نیست.
این میوه، مقدار زیادی پکتین دارد. پکتین از انواع فیبرهای محلول در آب است که از بدن در مقابل سرطان‌ها به خصوص سرطان‌های دستگاه گوارش مثل سرطان کولون محافظت می‌کند. همچنین مواد ضد سرطان دیگری نظیر تانن، فنول، ویتامین C، لیکوپن و لوتئین در خرمالو وجود دارد.
اسیدهای موجود در این میوه عبارتند از: اسیدمالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک. سلولز موجود در خرمالو به طور نسبی کم است که این موضوع هضم آن را راحت‌تر کرده است.
البته خرمالو مقدار کمی تانن دارد که گاهی ممکن است موجب یبوست شود. همان طور که ذکر شد، این میوه سرشار از تباکاروتن، پیشتاز ویتامین A است.
این ماده خواص آنتی‌اکسیدانی بسیار قوی دارد و از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد، محافظت می‌کند ضد پیری است و باعث حفظ طراوت و شادابی پوست خواهد شد.
ویتامین A در این میوه به حدی است که می‌توان از آن برای حفظ قدرت بینایی استفاده کرد. کمبود ویتامین A باعث کاهش قدرت بینایی شده، شکننده شدن پوست، ناخن و موها را به همراه دارد، همچنین در میزان هوش و سلامت بدن نیز اختلال ایجاد می‌شود.
دانه میوه خرمالو که کوبیده و به صورت گرد در آمده باشد کمک به دفع سنگ کلیه و مثانه می‌کند، بدون این که به عمل جراحی نیاز باشد.
می‌توان از آب خرمالو برای درمان زخم‌ها استفاده کرد. همچنین این میوه برای آفت دهان و گلودرد بسیار مفید است.
مصرف این میوه به همه افراد و در همه سنین بسیار توصیه می‌شود. اگر خرمالو به خوبی رسیده باشد، برای کودکان نیز میوه‌ای مفید محسوب می‌شود و در رشد و نمو آن‌ها موثر است. در ضمن خرمالو، میوه اشتهاآوری است.
پی‌نوشت‌ها:
1. Diospyros Kaki.
2. Diospyros Digyna.
3. Diospyros Virginiana.
4. Diospyros Lotus.
منبع مقاله :
کوه‌کن، صدف، (1393)، میوه درمانی، تهران: همشهری، چاپ سوم
