نویسنده : محمد رضا زادهوش

261. مهدوى، مصطفى
حاج سیّدمصطفى مهدوى هرستانى (1329ق، هرستان – خرداد 1368ش) فرزند بحرالعطاء. در اصفهان و قم به تحصیل علوم اسلامى روى آورد، آن‌گاه به نجف اشرف رفت و به حلقه درس مرحوم سیّد پیوست. پس از مدّتى به سبب ابتلا به آسم به ناچار به زادگاهش اصفهان بازگشت، و حلقه درسى در مدرسه جدّه بزرگ تشکیل داد. پیکر او را پس از وفات به قم منتقل کردند، و در جوار حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاک سپردند.

262. میانجى، سیّدابراهیم
سیّدابراهیم مرتضوى حسینى میانجى تهرانى (1332ق، میانه-1412ق). فرزند رسول. چهارده سال در نجف اشرف از محضر اعلام آن سامان و ازجمله مرحوم سیّد بهره جست. از آثار قلمى او است:
1. اطایب الکلام.
2. ترجمه رساله حقوق امام سجّادعلیه السلام.
3. راه‌نماى امّت.
4. سخنان برگزیده از برگزیدگان جهان.
5. العیون العبرى.
6. المستطرفات.

263. میبدى، سیّدمحمّد
سیّدمحمّد یزدى میبدى (1314ق، کرمانشاه – 1402ق) فرزند سیّدمحمّدجواد بن على بن محمّدعلى. در نجف اشرف و کربلا به تحصیل اشتغال داشت تا آن‌که از محضر بیشتر دانشمندان عصر خود به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد. از آثار او است:
1. حاشیه بر وسیلهالنّجاه مرحوم سیّد.
2. النصّ الجلى فى مناقب الإمام على‌علیه السلام.
3. منتخب الأحادیث النّبوى.

264. میرجهانى، محمّدحسن
محمّدحسن میرجهانى محمّدآبادى جرقویه‌اى اصفهانى (1312ق – 1413ق) فرزند میرعلى. از دانشمندان بنام اصفهان که از اصحاب خاص و نمایندگان ویژه مرحوم سیّد به شمار مى‌رفته است. مدفن او در مقبره علاّمه محمّدباقر مجلسى در اصفهان است. صاحب آثار گران‌قدر فراوان است؛ ازجمله:
1. تفسیر امّ الکتاب.
2. جنّهالعاصمه.
3. ولایت کلّیه.
4. نوائب الدّهور فى علائم الظّهور، 3ج.
5. شرح نهج البلاغه، 2.
6. دیوان اشعار با تخلّص حیران.
7. روائح‌النّسمات در شرح دعاى سمات، چاپ به مساعدت نصراللَّه سبوحى، تهران:]بى‌نا[، 1333ش، 13 + ل + 471ص.
8. المقامات الأکبریه.
9. مقلاد الجنان و مفلاق النّیران.
10. کنوز الحگک و فنون الکلم.

265. میردامادى، سیّدمحمّدحسین
آقاسیّدمحمّدحسین میردامادى سدهى (1303ق – 1380ق) فرزند سیّدمحمّدجعفر. پس از تحصیل در اصفهان و قم، به نجف اشرف مهاجرت کرد، و در درس مرحوم سیّد شرکت جست. مدفن او در کنار امام‌زاده سیّدمحمّد (علیه السلام) در خمینى‌شهر است. از آثار او است:
1. دیوان اشعار با تخلّص آیت.
2. صومیه در مواعظ ماه رمضان.
3. عشریه.
4. رساله در قاعده على الید که تقریرات درس میرزاى نایینى است.

266. میلانى، سیّدمحمّدهادى
سیّدمحمّدهادى حسینى موسوى میلانى (1313ق، نجف 1395ق) فرزند سیّدجعفر بن احمد. در شاگردى وى نزد سیّد، تشکیک کرده‌اند. از آثار قلمى او است:
1. حاشیه بر وسیلهالنّجاه مرحوم سیّد.
2. محاضرات فى فقه الإمامیه.
3. رسالهٌ فى صلاه الجمعه و الجماعه و المسافر.

267. ناشرالاسلام، سیّدمحمّدحسین
سیّدمحمّدحسین موسوى مشهور به ناشرالاسلام (1305ق، شوشتر) فرزند محمّد بن نعمت‌اللَّه.

268. ناظم‌الشّریعه، سیّدمحمّدحسین
سیّدمحمّدحسین ناظم‌الشّریعه بهبهانى فرزند سیّدمحمّد شاه.

269. ناظم‌الشّریعه، سیّدمحمّدهادى
سیّدمحمّدهادى ناظم‌الشّریعه بهبهانى مشهور به حاج آقا فرزند سیّدمحمّد شاه.

270. نبوى، سیّداسداللَّه
سیّداسداللَّه نبوى دزفولى (1313ق، دزفول) فرزند سیّدعبدالحسین. مدّت کوتاهى محضر مرحوم سیّد را درک کرده است.

271. نبوى، سیّدمحسن
سیّدمحسن اشرفى نبوى بهشهرى.

272. نجف‌آبادى، محمّد
شیخ محمّد نجف‌آبادى اصفهانى خمینى (1320ق، نجف‌آباد)

273. نجفى، سیّداحمد
سیّداحمد حسینى نجفى خوانسارى (1391ق، خوانسار) فرزند سیّدرضا بن احمد. از روى احترام در جلسات درس مرحوم سیّد شرکت مى‌کرده است.

274. نجفى، عبداللّطیف
شیخ عبداللّطیف سماحى نجفى حائرى رامسرى (1330ق، رامسر). مدّت کوتاهى محضر مرحوم سیّد را درک کرده است.

275. نجفى، عبدالرزّاق
شیخ عبدالرزّاق شریعت نجفى.

276. نجفى، محسن
شیخ محسن نجفى اردبیلى. پس از تحصیل مقدّمات در اردبیل به نجف اشرف رفت و محضر مرحوم سیّد را درک کرد. آن‌گاه به اردبیل بازگشت، و به تدریس فقه و اصول مشغول شد. در اواخر عمر به مشهد مقدّس هجرت کرد، و در آن‌جا درگذشت.

277. نجفى، سیّدمحمّد
سیّدمحمّد نجفى خلخالى اردبیلى (1290ق) فرزند حمزه. مدّتى از اواخر عمر مرحوم سیّد را درک کرد. او کتابى با نام بیان الحق فى سیره آیت‌اللَّه المطلق در احوال و آثار مرحوم سیّد به رشته تحریر درآورده است که نسخه خطّى آن به شماره 7478 در کتابخانه آستان قدس رضوى موجود است.

278. نجفى، سیّدمحمّد
سیّدمحمّد نجفى همدانى (1324ق، نجف) فرزند آقاسیّدعلى.

279. نجفى، محمّد
شیخ محمّد نجفى اردبیلى (1301ق ) فرزند عبّاس. مقدّمات و سطوح را در ادربیل و زنجان فراگرفت. آن‌گاه براى تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفت، و از محضر مرحوم سیّد بهره جست.

280. نجفى، محمّداسماعیل
حاج شیخ محمّداسماعیل مسجدشاهى نجفى (27 رمضان 1288ق، اصفهان – 8 ذى‌حجّه 1370ق، اصفهان) فرزند محمّدباقر متولّد شد. پس از تحصیلات مقدّمات به عتبات عالیات مهاجرت کرد، و نزد میرزا حبیب‌اللَّه رشتى، میرزا حسین خلیلى تهرانى، آخوند خراسانى، شیخ عبدالهدى شلیله، تحصیل کرد، و از آقاابوالحسن اصفهانى و حاج میرزا حسین نورى اجازه دریافت کرد. سپس به تدریس پرداخت، و پس از چندى به اصفهان بازگشت، و عزلت و انزوا برگزید، و تنها به اقامه نماز جماعت در مسجد امام، قناعت کرد. سرانجام، در اصفهان وفات یافت، و جنازه به عتبات عالیات منتقل، و در یکى از حجرات صحن حضرت ابوالفضل العبّاس‌علیه السلام مدفون شد. ازجمله آثار او است:
1. رساله در استصحاب.
2. رساله در اصول، تا پایان بحث عموم و خصوص.
3. رساله در تعادل و تراجیح.
4. رساله در اصل برائت.
5. رساله در عدالت، مختصر.
6. حواشى بر رجال علّامه )خلاصه علّامه حلّى(، غیر مدوّن.
7. حواشى بر کفایهالاصول، مختصر.
8. مجموعه‌اى کشکول مانند، حاوى مطالب متفرّقه.

281. نجفى، محمّدحسین
شیخ محمّدحسین سبحانى خیابانى نجفى تبریزى (1299ق، تبریز) فرزند محمّدجعفر بن فرج‌اللّه.

282. نجفى، موسى
شیخ موسى خفاجى نجفى (1298ق، نجف ) فرزند عمران بن احمد دعبیل.

283. نجومى، سیّدجواد
سیّدجواد حسینى نجومى کرمانشاهى (1305ق ). مدّت کوتاهى در نجف اشرف محضر مرحوم سیّد را درک کرد.

284. نحوى، سیّدیحیى
سیّدیحیى حسینى نحوى خراسانى هندى کرمانشاهى فرزند سیّدمحمّد. مسلکى میان اخباریون و اصولیون داشته است.

285. نخعى، ریحان‌اللَّه
شیخ ریحان‌اللَّه نخعى گلپایگانى تهرانى (1318ق، گلپایگان ) فرزند آخوند ملاّزین‌العابدین. در گلپایگان، اراک و قم به تحصیل پرداخت، و مدّتى نیز در نجف اشرف از محضر مرحوم سیّد بهره جست.

286. نورى، محمّدشریف
شیخ محمّدشریف نورى شاه‌رودى (1333ق، شاه‌رود ). آثار قلمى گران‌بهایى از خویش به یادگار نهاده است.

287. نهاوندى، محمّدولى
شیخ محمّدولى حیدرى نهاوندى کرمانشاهى.

288. واحدى، سیّدشفیع
سیّدشفیع لاهیجى رشتى مشهور به واحدى (1319ق ). پس از تحصیل در لاهیجان و رشت، به مدّت هشت سال در نجف اشرف از محضر علماى بزرگى همچون مرحوم سیّد بهره جست.

289. واحدى، سیّدمحمّدتقى
سیّدمحمّدتقى واحدى قمى کرمانشاهى تهرانى (1324ق، کرمانشاه) فرزند سیّدمحمّدرضا.

290. واعظ، محمّدعلى
شیخ محمّدعلى واعظ خراسانى. از خطباى مشهور نجف اشرف که مباحث اخلاقى دلنشینى ارائه مى‌کرده است.

291. واقفى، سیّدمحمّدصادق
سیّدمحمّدصادق حسینى واقفى بافقى یزدى (م1360ق، کرمانشاه).

292. وحید گلپایگانى، هدایت‌اللَّه
شیخ هدایت‌اللّه نخعى گلپایگانى تهرانى مشهور به وحید گلپایگانى (1308ق، گوگد ) فرزند ملاّمحمّدجواد. محضر صاحب ترجمه را در زمان تبعید به قم درک کرده است.

293. هاشمى، سیّدمحمّد
سیّدمحمّد هاشمى گلپایگانى (1332ق) فرزند سیّدجمال‌الدّین. آثار قلمى گران‌قدرى از خود به یادگار نهاده است.

294. هاشمى مکّى، سیّدحسین
سیّدحسین هاشمى مکّى دمشقى (م عید قربان 1379ق، دمشق). مدفون در حرم مقدّس زینبیه.

295. هرسینى، سیّدمحمّد
سیّدمحمّد نجفى اصفهانى هرسینى کرمانشاهى (1325ق، اصفهان).

296. هرسینى، محمّدحسن
شیخ محمّدحسن هرسینى کرمانشاهى (1315ق، هرسین)

297. هرندى، سیّدمحمّدرضا
سیّدمحمّدرضا حسینى هرندى (م12 بهمن 1360ش)، واعظ مشهور و خطیب توانا. مدفون در گلزار شهداى اصفهان.

298. یثربى، سیّدعلى
سیّدعلى پشت مشهدى یثربى کاشانى (1311ق – 1379ق) فرزند سیّدمحمّدرضا.

299. یزدى، سیّدحسین
سیّدحسین یزدى هاشمى (1314ق، یزد) فرزند آقاسیّدعلى. پس از تحصیل مقدّمات در یزد و شیراز به نجف اشرف مهاجرت کرد، و در حلقه درس مرحوم سیّد شرکت جست. پس از دریافت درجه اجتهاد در شیراز اقامت گزید، و در مسجد جامع نو به اقامه جماعت پرداخت.

300. یزدى، محمّدحسن
سیّدمحمّدحسن حسینى یزدى فانى. صاحب حاشیه بر وسیلهالنّجاه مرحوم سیّد، چاپ نجف، 1380ق؛ چاپ دوم در قم.

301. یزدى، على‌اکبر
شیخ على‌اکبر یزدى (م1349ق) فرزند حسین بن ابوالقاسم. در یزد و اصفهان به تحصیل فقه و حکمت پرداخت. آن‌گاه به نجف اشرف هجرت کرد، و در حلقه درس مرحوم سیّد حضور یافت تا آن که به دریافت اجازه اجتهاد از او نائل آمد. وى از راه زراعت، امرار معاش مى‌کرد، و از صرف سهم امام، پرهیز داشت.

پی نوشت :

1 . کتابى، سیّدمحمّدباقر، رجال اصفهان، ج1، صص528 ،239 – 238.
2 . نام ناحیه‌اى است در اصفهان.
3 . بنگرید به:
تهرانى، آقابزرگ، الذّریعه، ج15، ص382؛
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج4، صص577 – 576؛
مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپى، ج1، صص92 – 91؛
رفاعى، عبدالجبّار، معجم ما کتب عن الرّسول، ج8، ص191؛ ج11، ص219؛
گروه نویسندگان، موسوعه مؤلّفى الامامیّه، ج1، ص233 – 232؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص200؛
اباذرى، عبدالرّحیم، سیماى میانه، صص226 – 224.
4 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص230 ،200.
5 . بنگرید به:
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج2، صص410 – 407؛
مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، مزارات اصفهان، ص35؛
کتابى، سیّدمحمّدباقر، رجال اصفهان، ج1، ص494؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص236 – 234 ،201؛
شفیعى نیک‌آبادى، على، گرکویه، صص403 – 402.
6 . بنگرید به:
مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص285؛
قرقانى، مهدى، زندگانى حکیم جهان‌گیرخان قشقایى، ص186؛
صرامى فروشانى، رسول، سده در گذر زمان، ص450.
7 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص231201.
8 . موسوى اصفهانى، سیّدجعفر، حیات جاودانى، ص290.
9 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص202 – 201.
10 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص202.
11 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص202.
12 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص203.
13 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص203.
14 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص204 – 203.
15 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص204.
16 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص205 – 204.
17 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص205.
18 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص205.
19 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص206 – 205.
20 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص206.
21 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص207 – 206.
22 . بنگرید به:
تهرانى، آقابزرگ، نقباء البشر، ج1، ص152؛
مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص268؛
همو، تاریخ علمى و اجتماعى اصفهان، ج3، صص38 – 27؛
همو، اعلام اصفهان، ج1، صص550 – 549؛
معلّم حبیب‌آبادى، محمّدعلى، مکارم الآثار، ج8، صص2889 – 2888.
23 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص207.
24 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص208 – 207.
25 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص208.
26 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص209 – 208.
27 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص209.
28 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص209.
29 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص210.
30 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص210.
31 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص211 – 210.
32 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص211.
33 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص212 – 211.
34 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص213.
35 . نام ناحیه‌اى است در گلپایگان.
36 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص212.
37 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص214 – 213.
38 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص212.
39 . بنگرید به:
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج6، ص376؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص243 – 241،213.
40 . مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، مزارات اصفهان، ص363.
41 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص214.
42 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص214.
43 . فانى مکى، بحوث فى فقه الرّجال، صص9 – 8.
44 . قرقانى، مهدى، زندگانى حکیم جهان‌گیرخان قشقایى، ص195.