امام خامنهای با اشاره به لزوم ریشهیابی ناامنیهای اخلاقی، میفرمایند: اما آنجا که (بیاخلاقیها) جلوی چشم قرار میگیرد و موجب عدم امنیت اخلاقی جامعه میشود، آنکه باید وارد میدان بشود، نیروی انتظامی است.
جملات زیر فرازهایی هستند از بیانات امام خامنهای در خصوص اهمیت توجه به امنیت اخلاقی؛ سخنانی که بازخوانی آنها با توجه به طرح جدید امنیت اخلاقی پلیس، خالی از لطف نیست.
* لزوم پیشرفت در امنیت اخلاقی
مقصود ما از پیشرفت چیست؟ پیشرفت در یک جهتِ محض نیست. مقصود از پیشرفت، پیشرفت همهجانبه است. از همه ابعاد در کشور، این ملت، شایسته و سزاوار پیشرفت است: پیشرفت در تولید ثروت ملی، پیشرفت در دانش و فناوری، پیشرفت در اقتدار ملی و عزت بینالمللی، پیشرفت در اخلاق و در معنویت، پیشرفت در امنیت کشور – هم امنیت اجتماعی، هم امنیت اخلاقی برای مردم – پیشرفت در ارتقای بهرهوری. همچنین پیشرفت در قانونگرائی و انضباط اجتماعی؛ پیشرفت در وحدت و انسجام ملی؛ پیشرفت در رفاه عمومی؛ پیشرفت در رشد سیاسی.(1/1/1388)
* امنیت اخلاقی و فرهنگی و چیستی آن
یک بخش دیگر (از اقسام امنیتها)، امنیت فرهنگی و امنیت اخلاقی است. مردم به جوانان و به فرزندان خود علاقهمندند و از اینکه آنها دچار اعتیاد بشوند، دچار فساد اخلاق بشوند، دچار وسوسههایی بشوند که آنها را از مسیر درست زندگی دور بیندازد، نگرانند؛ این نگرانی و دغدغه را چه کسی برطرف میکند؟ چه چیزی برطرف میکند؟ امنیت فرهنگی. امنیت فرهنگی را هم در بخش عظیمی، نیروهای بسیج، نیروهای مؤمن، جان بر کف، تأمین میکنند.(15/2/1384)
* امنیت اخلاقی جامعه؛ از وظایف دولت
وظایف فراوانی بر عهده رئیسجمهور است. عمده این وظایف دو چیز است. البته از همه ظرفیتها و قابلیتها و استعدادهایی که در این کشور وجود دارد، باید استفاده شود. همه نیازهای این کشور – نیازهای امروز، حتّی زمینه نیازهای فردا – باید در تصمیمگیریها دیده شود. باید عدالت، محور و اساس باشد. باید امنیتِ همهجانبه مورد توجّه باشد؛ امنیت اجتماعی، امنیت اقتصادی، امنیت فرهنگی، امنیت آبرویی. مردم در نظام جمهوری اسلامی باید احساس کنند که جان و مال و فرزندان و ناموس و فکر و عقیده و سرمایهگذاری و فعّالیت اقتصادیشان برخوردار از امنیت است…، اینها وظایف مهمی است که باید وجهه همّت قرار گیرد. البته همه این وظایف در چهار سال ریاست جمهوری قابل عمل نیست؛ بسیاری از اینها در بلندمدّت محقّق میشود و در دورههای متعدّد، افرادی باید اینکارها را پیبگیرند تا به نتایجی برسد؛ منتها جهتگیری باید اینها باشد.(28/2/1380)
* مرجع رسیدگی به ناامنی اخلاقی؛ نیروی انتظامی
گاهی به اینجا تلفن میکنند یا نامه مینویسند و شکایت میکنند که سرِ فلان محله، کسانی پیدا شدهاند که به نوامیس مردم تعرض میکنند. ما در این امور به کجا مراجعه خواهیم کرد؟ گاهی تلفن میکنند، شکایت میکنند که مثلًا فلان خانه را به محل فساد تبدیل کردهاند و نمیگذارند استراحت کنیم و بخوابیم؛ سر و صدا و هایوهوی راه میاندازند و از لحاظ اخلاقی، ناامنی ایجاد میکنند. ما واقعاً در اینگونه امور به کجا باید مراجعه کنیم؟ به نیروی انتظامی. البته ناامنی اخلاقی، یک مرحله کار فرهنگی دارد، یک مرحله کار مخفی دارد، یک مرحله ریشهیابی دارد؛ آنها کار دستگاههای دیگر است، اما آنجایی که جلوی چشم قرار میگیرد و موجب عدم امنیت اخلاقی جامعه میشود، آنکه باید وارد میدان بشود، نیروی انتظامی است.(2/11/1370)
* یک وظیفه + حرکت شجاعانه سیاسی
امروز یکی از سیاستهای رایج و متداول در دست و بال شبکه خطرناک صهیونیستی دنیا و عوامل دولتیشان در کشورهای مختلف این است که جوانها را، بهخصوص در کشورهای اسلامی و بهخصوص در کشورهائی که ممکن است در مقابل آنها بهعنوان یک رقیب علمی یا رقیب سیاسی قد علم کنند و منافع آنها را به خطر بیندازند، از نگاه جدی به زندگی بازبدارند. آنها میخواهند این جوانها را ضایع کنند؛ آنها برای اینکار برنامهریزی کردهاند. مقابله با این برنامهریزی علاوه بر اینکه یک وظیفه است، یک حرکت شجاعانه سیاسی است.(9/4/1386)
* عدم توجه به جنجالها
لذا بخشهای مربوط به امور دینی، وزارت ارشاد، کارهای علمی، بخشهای وزارت آموزش و پرورش و آموزش عالی و آموزش پزشکی، جزو بخشهای بسیار حساس در برنامهریزیهای کلان دولت محسوب میشوند و وظائف بزرگی را بر دوش دارند. همین مسأله امنیت اخلاقی که اینروزها نیروی انتظامی و وزارت کشور دنبالش هستند، بسیار مسأله مهمی است. بله، جنجال میکنند – مثل همان قضیه بنزین و مثل خیلی از قضایای دیگر – ولی به این جنجالها نباید توجه بکنند؛ باید ببینند تکلیف چیست، آنرا انجام بدهند.(همان)