آیتالله علمالهدی ظهر امروز در خطبه دوم نماز سیاسی عبادی جمعه که در حرم امام رضا(ع) برگزار شد، گفت: امروز با سالروز شهادت جانگداز امام جواد(ع)، میوه دل دردانه امام هشتم(ع) و آخرین روز ماهِ متعلق به امام رضا(ع) است. اتصال و تعلق امروز با این مناسبت به امام هشتم(ع) خاتمه پیدا میکند. شما برادران و خواهران این توفیق و سعادت را پیدا کردید (که) در روز شهادت میوه دل علی بن موسی الرضا روی فرش امام رضا(ع) زانو بزنید، نماز جمعه شما اقامه عزای دردانه امام هشتم(ع) امام جواد شهید مظلوم جوان باشد و شما قطرات اشک را بر گونههای خودتان در عزای امام جواد به این پدر داغدیده نشان دهید. این بالاترین توفیق و سعادتی است که امروز نصیب شما برادران و خواهران شده.
شباهت امام جواد به سه پیامبر، طبق کلام امام هشتم
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی به تعبیر امام هشتم(ع) درباره فرزندشان اشاره و اظهار کرد: وقتی امام جواد(ع) متولد شدند و خبر ولادت امام جواد(ع) به امام هشتم(ع) رسید، دردانه عزیز نوزادشان را به دست مبارک حضرت دادند. وجود مقدس امام هشتم(ع) درباره این میوه دل یکدانه عزیزشان فرمودند «قد ولد لی شبیه موسی بن عمران فالق البحار و شبیه عیسی بن مریم قدّست ام ولدته» و بعد راه افتادند به طرف اصحاب و یارانی که در بیرونی نشسته بودند و منتظر بودند خبر سرورآفرین ولادت میوه دل امام هشتم(ع) به آنها برسد. خود حضرت در جمع اصحاب و یاران تشریف آوردند و خبر ولادت میوه دلشان، امام جواد(ع)، را با این عبارت دادند (که) فرمودند «إن الله وهب لی من یرثنی و یرث من آل یعقوب» (یعنی) خدا به من لطفی را عنایت کرده، میوه دلی را مرحمت کرده که هم از من ارث ببرد و هم از آل یعقوب. این فرمایش امام رضا(ع) اشاره به تشبیه امام جواد(ع) به یحیی بن زکریاست.
امام جواد، شکافنده دریاهای دانش بودند
آیتالله علمالهدی در تبیین این روایت گفت: در این فرمایش امام رضا(ع)، حضرت جواد به سه پیغمبر تشبیه شدند. تشبیه به موسی، تشبیه به عیسی و تشبیه به یحیی بن زکریا. اما تشبیه به موسی از این باب است که تعبیر میکنند «شبیه موسی بن عمران، فالق البحار» (یعنی) «این پسر من شبیه موسی بن عمران است که دریاها را شکافت.» همانطوری که دریاشکافی حضرت موسی(ع) معجزه موسی(ع) بود که عصا را به آب زد و دریا شکافته شد، شکافنده بودن دریای علوم بهوسیله امام جواد(ع) که به ظاهر یک آقا پسرِ 8 ساله یا 9 ساله بوده است، معجزه امام جواد(ع) است.
تبیین وجوه تشابه امام جواد به حضرت عیسی
وی خاطرنشان کرد: موسی بن عمران با معجزهاش دریا را شکافت، امام جواد(ع) با معجزهشان دریاهای علوم را شکافتند. چون یک آقازاده 8 ساله اینطور دریای مواج علم و مستغرق در بحار علم، در برابر همه اندیشمندان، متفکرین، فقها، فلاسفه و علما، معجزه ای بود که عین شکاف دریا به دست حضرت موسی(ع) از امام جواد(ع) ظاهر شد. و اما تشبیه حضرت جواد(ع) به عیسی بن مریم(ع). عیسی بن مریم(ع) پیغمبری بود که در میان گهواره سخن گفت. وقتی که مریم عیسی را در آغوش کشیده بود و به طرف قومش آمد، دیدند این دختر خانم بچهای را در بغل گرفته. گفتند «یا أخت هارون ما کان أبوک امرأ سوء وما کانت أمک بغیا» (یعنی) این بچه را تو دختر از کجا آوردی؟ نه پدرت آدم بدی بود، نه مادرت بدکاره بود. تو چطور یک همچین بچهای را صاحب شدی؟ بر حسب دستور خدا گفت «فلن اکلم الیوم انسیا» (یعنی) من با کسی صحبت نمی کنم هرچه میخواهید از این بچه بپرسید. گفتند «کیف نکلّم من کان فی المهد صبیّا» (یعنی) «چگونه با یک بچه در گهواره سخن بگوییم؟»
امام جواد و حضرت عیسی در سنسن کودکی معجزه کردند
آیتالله علمالهدی در ادامه تبیین شباهت میان امام جواد(ع) و حضرت عیسی(ع) اظهار داشت: شکوفههای لب عیسی بن مریم در حالی که یک نوزاد بود از هم باز شد؛ صدا زد «انّی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» (یعنی) «من بنده خدایم؛ خدا من را پیغمبر قرار داده، ذات مقدس پروردگار به من کتاب عطا میکند» «و لم یجعلنی جبارا شقیّا» (یعنی) «من در عرصه قدرت به صورت یک حاکم مستبدِ دیکتاتور در نمیآیم. من فرمانده هدایت و ارشاد بشرم.» عین همین مطالب به زبان عیسی(ع) جاری شد. آن لحظهای که اصحاب ائمه معصومین(ع)، 80 نفر از محدثین و روات و شاگردان امام صادق(ع) مثل یونس بن عبدالرحمن، شاگردان موسی بن جعفر مثل حکیم بن حمید و صفوان بن یحیی، اصحاب امام هشتم(ع) اینها 80 نفر از کوفه، بصره، عراق و حجاز همه در مدینه جمع شدند (تا) یک امام هشت ساله را باید بعد از امام هشتم(ع) پیروی و تبعیت کنند. یونس بن عبدالرحمن از شاگردان امام صادق(ع) است؛ کسی که از امام صادق(ع) سوال میکنند «أ یونس بن عبدالرحمن ثقه؟» امام(ع) میفرمایند «بل هو ثقه»؛ ثقه بودن یونس بن عبدالرحمان را امام صادق(ع) تأیید میکنند. امام صادق و موسی بن جعفر را دیده، امام رضا(ع) را گذرانده، یاور و صحابی 3 امام، شاگرد مکتب 3 امام حالا باید بیاید دنبال یک امام 8 ساله راه بیفتد. اینها همه جمع شدند، 30 هزار مسأله در طی مدتی یکی پس از دیگری از امام جواد(ع) سوال کردند و حضرت جواد(ع) همه را جواب داد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی ادامه داد: یک آقازاده 8 ساله با این چهرههای بزرگ علمی و این تنههای عظیم فقاهت شیعه همانطوری سخن گفت که عیسی بن مریم در میان گهواره سخن میگفت و گفت «قال انی عبدالله آتانی الکتاب»؛ علی بن جعفر عموی امام هشتم(ع)، پسر امام صادق(ع) و از رواه و محدثین بزرگ و معتبر شیعه است. یک آقای پیرمرد 80 ساله در مسجد پیغمبر(ص)، وقتی امام جواد 8 ساله وارد میشدند، این پیرمرد محاسن سفید 80 ساله مقابل همه مردم خم میشد، دست امام جواد 8 ساله را میبوسید و میگفت «بأبی أنت و أمی یابن رسولالله.» وجود امام جواد(ع) معجزه بود. لذا فرمود «پسرم شبیه عیسی بن مریم است.»
«رسیدن به امامت در سن 8 سالگی» وجه تشابه امام جواد با حضرت یحیی
آیتالله علمالهدی سپس به بیان وجوه تشابه امام جواد(ع) به حضرت یحیی(ع) پرداخت و گفت: تشبیه امام جواد(ع) در بیان امام رضا(ع) به حضرت یحیی(ع) به خاطر 3 جهت بود. جهت اول اینکه یحیی(ع) زمانی به دنیا آمد که در دوره و دوران کودکی به مقام نبوت مبعوث شد. خداوند میفرماید «یایحیی خذ الکتاب بقوّه و آتیناه الحکم صبیّا» ما حکم و کتاب را به یحیی زمانی دادیم که یحیی بچه بود. پس همانطوری که یحیی(ع) در دوران صباوت و طفولیت به مقام نبوت مبعوث شد، امام جواد(ع) هم در دوران صباوت به امامت رسیدند.
مقاومت جوادالأئمه در برابر جنگ نرم بنی عباس
امام جمعه مشهد مقدس «مقاومت برابر سقوط ارزشها» را دومین وجه تشابه جوادالأئمه با حضرت یحیی(ع) برشمرد و خاطرنشان کرد: حضرت یحیی(ع) نماد مقاومت در برابر سقوط ارزشها بود. امام جواد(ع) هم نماد مقاومت در برابر هجمه نرم و تهاجم دشمنان برای براندازی امامت و ولایت بود. در زمان حضرت یحیی(ع) یک حاکم جانی جنایتگر اسرائیلی در مقام هوسبازی و شهوترانی مسیر حاکمیت خدایی را در عمر بنی اسرائیل به یک حاکمیت استبدادی و دیکتاتوری خودش منحرف کرد. یحیای پیغمبر در مقابل این حاکم قیام کرد و در مقابل انحراف رهبری و حاکمیت دینی جامعه توحیدی و وابسته به خدا ایستاد و مقاومت کرد. امام جواد(ع) هم در مقابل توطئه های بنی عباس که میخواستند امامت و ولایت را از کانون عقیده، فکر و اندیشه مردم براندازی کنند، مقاومت کردند.
برخی به دنبال تطبیق دین مردم با نفسانیات و امیال خود هستند
آیتالله علمالهدی تصریح کرد: برادران و خواهران؛ این مسأله ای که هر وقت یک نظام دینی تشکیل بشود و مردم مسلمان بخواهند در تحت یک قدرت دینی زندگی کنند، ادامه و اجرای حکومت دینی با بعضی امیال و نفسانیت نمیخواند.
وی افزود: این که بخواهند دین و ارزشهای دینی را تنزل بدهند؛ حرام و حلال خدا را با شهوترانیها، فرصتطلبیها و قدرتیابیهای خودشان ارزیابی وتطبیق کنند، مسألهای است که (فقط) برای امروزِ ما در این مملکت نیست؛ در طول تاریخ اینگونه بوده. یک حاکم نابهکار شهوتران و نفسپرست بنیاسراییل در مقام دلدادگی به یک زن معروفه فاسدهای خواست جواز آمیزش با این زن را که دهها مانع شرعی داشت، از حضرت یحیی(ع) بگیرد.
سخن ارزشمدارانه همواره مورد تهاجم قرار داشته است
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی ادامه داد: اینکه وقتی صحبت از ارزشهای دین در یک تریبون میشود، یکمرتبه تهاجمات شروع میشود، این از زمان قدیم هم بوده. علی أی حال یک عده آدمهای فرصت طلب و شهوت پرست همیشه در صدد این بودند (که) دین مردم رابا امیال و نفسانیات خودشان تطبیق کنند؛ چه در حوزه مسائل فرهنگی و چه در حوزه مسائل اقتصادی. یعنی همیشه در مقام تطبیق دین و قانون با منافع اقتصادی خودشان بودند و یک جوری همیشه دین و قانون را تفسیر کنند که آنها را در چپاولگری و در منفعتطلبی آزاد بگذارد.
صاحبان حقوقهای نجومی ذخیره کشورند یا مدافعان حرم اهلبیت؟
آیتالله علمالهدی در تبیین سخن خود تصریح کرد: یعنی برحسب اعتمادی که این مردم به یک آقای رئیس جمهور دادند و او را انتخاب کردند (و) آن آقای رییس جمهور هم این اعتماد مردم را در بین یک عده کارگزار توزیع کرده؛ عدهای بیایند در یک گوشه قدرت قرار بگیرند و همه امکانات این قدرت را در انحصار خودشان قرار دهند، بعد هم (دیگران) بگویند «آقا اینها کارشان قانونی بوده» یا «این ها ذخیره مملکت و کشورند.» یعنی آن عزیزی که جانش را کف دست گذاشته، الآن در ساحل دریای مدیترانه یا در کویر داغ 60 درجه حرارت عراق و شام دارد جان میدهد، با مزدوران استکبار میجنگد و بدن تکهتکهاش را برای زن و فرزند و عزیزانش میآورند، او ذخیره این مردم و نظام نیست؟
نماینده خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: یک آقایی که به ادعای تخصص بیاید مسئولیتی را به دست بگیرد و همه اممکانات مسئولیت را در در حد منافع خودش منحصر کند، این میشود ذخیره کشور و جامعه؟ یعنی شما فکر میکنید این مسأله کمتر از آن مسألهای است که یک حاکم بنیاسراییلی میخواهد شهوترانی کند و از یحیای پیغمبر(ع) میخواهد که برای او فتوا صادر کند (که) مضاجعت با یک زن فاسده آلوده در عرصه کامیابی و شهوترانی مشروع جلوه کند؟ این با او چه تفاوتی دارد؟ یعنی همان وضعی که حضرت یحیی(ع) در مقابل آن حاکم جائر، جانی و شهوتران داشت، همان وضع را حضرت جواد(ع) در برابر حکومت عباسی داشت.
مقاومت امام جواد تا مرز شهادت ادامه یافت
وی افزود: اصلا علت اینکه امام جواد(ع) را از مدینه به بغداد آوردند، مأمون ناپاک دختر خبیثه خودش را به حباله نکاح امام جواد(ع) درآورد، به خاطر این بود که امام جواد(ع) داماد خلیفه شود و در شعاع شخصیت معنوی امام جواد(ع)، نبوغ فراگیر در همه جامعه دینی، شخصیت معجزهآسایی که در عرصه فقاهت و دانش از امام جواد بروز کرده است، همه اینها در استخدام توجیه چپاولگریها و جنایتگریهای مأمون عباسی دربیاید و امام(ع) در مقابل همین مسئله مقاومت کرد. عین مقاومت یحیی(ع) در مقابل آن پادشاه جانی بنیاسراییلی. حضرت تا کجا مقاومت کرد؟ مقاومت ایشان به قیمت شهادتش در سن 25 سالگی و عنفوان جوانی تمام شد.
جریان شهادت امام جواد، سومین عامل تشابه ایشان با حضرت یحیی
آیتالله علمالهدی با اشاره به جریان شهادت امام جواد(ع)، آن را سومین عامل شباهت ایشان با حضرت یحیی(ع) دانست و گفت: وجه سوم تشبیه امام جواد(ع) و حضرت یحیی(ع) این بود که عامل قتل حضرت یحیی(ع) یک زن بدکاره و طاغیه بود. به این پادشاه ناپاک شهوتران گفت اگر میخواهی بر من دست یابی، من یک کابین و مهریه دارم و آن سر بریده یحیی بن زکریاست.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی یادآور شد: سیدالشهدا(ع) در اولین خطبهشان میفرمایند این دنیا آنقدر پست و ناچیز و بیارزش است که برای رضایت خاطر یک زن فاحشه طاغیه، سر از بدن حضرت یحیی بن زکریا(ع) جدا کردند. فسق و فساد بشر در این عرصه زندگی شهوتبارش تا به اینجا پیش رفته است.
خوشگذرانی نامشروع فساد را در جامعه فراگیر میکند
آیتالله علمالهدی تصریح کرد: اگر یک روزی امیال، نفسانیت، خوش گذرانیهای نامشروع یک مردم، محوری برای زندگی اجتماعی آنها شود، فسق و فساد تا آنجا پیش میرود که سر بریده یحیی بن زکریا(ع) به عنوان هدیه به یک طاغیه فاحشه ناپاک اهدا بشود. تا آنجا فساد در جامعه فراگیر خواهد شد. عامل قتل امام جواد(ع) هم یک زن طاغیه و بدکاره شد.
وی سپس با اشاره به اینکه جریان شهادت جوادالأئمه تفاوتهایی با شهادت حضرت یحیی(ع) نیز دارد، اظهار داشت: دو تفاوت بین شهادت امام جواد(ع) و یحیی بن زکریاست. یک تفاوت اینکه یحیی بن زکریا را در میان خانهاش نکشتند؛ سر از بدن نازنین او جدا کردند و در عین حال اینقدر معتقد بودند که اگر قطره خون یحیی روی زمین بیفتد، ممکن است عذاب الهی نازل بشود (از همین رو) آن حاکم ناپاک دستور داد در میان یک تشت سر از بدن یحیی جدا کنند که قطره خون یحیی روی زمین نیفتد. اما میوه دل امام رضا(ع) را در خانهاش کشتند.
امام جواد به قتل صبر شهید شدند
امام جمعه مشهد مقدس افزود: وقتی که امام جواد(ع) نوزاد و طفل بودند، وجود مقدس امام هشتم(ع) شبها بخشی از شب را مشغول جمع آوری میوه دلشان، امام جواد(ع) بودند و خودشان کنار گهواره امام جواد(ع) مینشستند. افراد میدیدند حضرت برای میوه دلشان، امام جواد(ع)، لالایی میخوانند و در بین این لالایی میفرمایند «هذا یقتل صبرا» (یعنی) این میوه دلم با قتل صبر کشته خواهد شد. و بعد از وجود مقدس امام جواد یا امام هادی(ع) همین مسأله سؤال شد (که) «آقا این لالایی امام رضا(ع) کنار گهواره امام جواد(ع)، که فرمودند هذا یقتل صبرا، مقصودشان چه بود؟ حضرت فرمودند «مقصود این است که قتل صبر به آن قتلی میگویند که کسی را داخل خانهاش بکشند؛ آن هم نزدیکترین افرادش او را به قتل برساند. این قتل قتل صبر است.»
وی خاطرنشان کرد: امام هشتم(ع) در لالایی کنار گهواره امام جواد(ع)، مظلومیت میوه دلش را آنجا متذکر بود و اشک میبارید. برادران، خواهران، این قطرات اشک شما را اگر امروز امام رضا(ع) بر روی رخسارتان و بر روی فرش امام رضا(ع) ببیند، چقدر باعث خشنودی قلب آقا خواهد شد؟ این یک تفاوت بین قتل یحیی بن زکریا و قتل امام جواد(ع).
آیتالله علمالهدی ادامه داد: تفاوت دوم ایناست که نقل نشده وقتی سر از بدن یحیی(ع) جدا کردند، یحیی(ع) تشنه بوده باشد. اما میوه دل امام رضا(ع) در حال تشنگی به شهادت رسید؛ هِی از درون حجره فریاد میزد «وا عطشا» و در عین حال آن ظالمه نابهکار بر میوه دل مظلوم امام رضا(ع) رحم نمیکرد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در پایان گفت: مرحوم ژولیده نیشابوری، خدا رحمتش کند، سال آخر عمرش در شب شهادت امام جواد(ع)، ساعتهای آخر شب از ورامین به من تلفن کرد و گفت «فلانی! من در بستر بیماریام، حالم هم خیلی سخت و ناجور است؛ من یک رباعی درباره امام جواد گفتم، جایی نیست این رباعی را بخوانم. من دلم میخواهد شما که سحر به حرم میروید، مقابل امام رضا(ع) این رباعی را بخوانید.» من هر وقت شهادت امام جواد(ع) میآید یادم از سفارش این مرد دلداده و شاعر اهلبیت(ع) میافتد که از من خواست این رباعی را در محضر امام هشتم(ع) قرائت کنم. الآن هم این را میخوانم، اشک شما استقبال کند، قلب نازنین امام رضا(ع) از این عزاداری امروزِ شما برای جوادِ مظلومِ شهیدشان خوشحال شود. آن رباعی این بود، میگفت «همسر سنگدلم بر تن من تاب نداشت/ غیر خونابِ جگر بر گلِ مهتاب نداد/ داد زهری به منِ سوختهدل کز شررش/ هرچه گفتم جگرم سوخت، به من آب نداد.»