حجّت الاسلام علیرضا پناهیان در سلسله جلسات تاریخ تحلیلی اسلام که پنجشنبه شب ( 3 اردیبهشت) در هیئت شهدای گمنام(حسینیه شهدای قهرود) برگزار شد، با اشاره به حضور یکی از چهره های شاخص نیروهای مقاومت یمن در کشورمان گفت: یکی از سؤالاتی که جوانان در نشست های مختلف از وی پرسیده بودند در خصوص موشک های یمن و توان موشکی این کشور بود که ایشان معمولاً در پاسخ به آنها گفته بود مگر شما زمانی که انقلاب کردید موشک داشتید. شما حتّی در جنگ تحمیلی هم موشک نداشتید. ما توکلمان به خداست و خدا ما را کمک می کند.

وی ادامه داد: وقتی این سؤال به دفعات متعدد از ایشان پرسیده شده بود، وی از فردی که به نوعی میزبان ایشان هم بوده پرسیده بود چرا جوانان شما انقدر درباره موشک از ما سؤال می پرسند؛ ما با خدا کارها را پیش خواهیم برد. جالب اینکه وقتی این فرد، این موضوع را برای ما نقل می کرد، دوستانی که در جلسه حاضر بودند پرسیدند حالا واقعاً آنها موشک دارند یا نه!

استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه بسیاری از اوقات، ما مذهبی ها در مقام عمل، به نوعی غیرمعنوی عمل می کنیم و برخی اوقات سکولار می شویم  افزود: ما و به نوعی خدا را فراموش می کنیم و خدا را در عرض وسائل دیگر در نظر می گیریم. ما واقعا باید باور کنیم که داشتن یا نداشتن موشک فرقی ندارد؛ واقعاً فرقی ندارد. خیلی عمیق تر از اینها باید خدا را باور کنیم؛ اگر اینگونه بودیم خیلی زودتر از اینها فرج حاصل می شد.

پناهیان آغاز ماه رجب و در پیش بودن ماه شعبان و ماه مبارک رمضان را مورد اشاره قرار داد و با بیان اینکه در این 3 ماه نیز همانند ماه محرم باید سبک زندگی خودمان را عوض کنیم گفت: باید در این 3ماه تغییرات محسوسی را در خود ایجاد کنیم؛ مخصوصاً در زمانه ای که در آن به سر می بریم باید با اضطرار دعا کنیم و به در خانه خدا برویم. ما اگر در شرایطی که هیچ اضطرار و شرایط فیزیکی هولناکی متوجه ما نیست به در خانه خدا برویم و با اضطرار دعا کنیم، هزاران قدم جلو می افتیم؛ چون اضطرار را با معرفت در خود ایجاد کرده ایم و از روی جبر شرایط نبوده است.

پژوهشگر مسائل دینی ادامه داد: معلوم نیست دعای کسانی که زیر بمباران های دشمن هستند و یا در معرض سر بریده شدن هستند، به اندازه دعای شما مستجاب بشود که با آرامش روزها زیر سایه و شب ها کنار خانواده خود هستید و دارد دعا می کنید. اضطرار شما یک اضطرار معرفتی است؛ یک اضطرار موقعیتی نیست. اگر شما بتوانید مضطرانه دعا کنید خیلی کار جلو می رود؛ نه سر اطرافیان شما را دارند از بدن جدا می کنند، نه بمب بر سر شما می ریزند؛ با این حال رفته اید در خانه خدا و ناله می زنید. این یعنی سطح معرفت و معنویت خیلی بالا رفته است. خدا با چه زبانی به ما بفهماند که این انتظار را از ما دارد. بنده البته می دانم کسانی که در میدان نبرد هستند چه اجری دارند و در راه خدا 800 کشته و زخمی دادن یعنی چه؛ انسان گاهی اوقات وقتی این مجروح ها را می بیند آرزوی شهادت می کند. معلوم است که اینها از ما جلوتر هستند و از نظر معنوی، نورانی تر هستند و ما در پرتو نور آنها داریم زندگی می کنم، ولی معلوم نیست دعای شما بیشتر از دعای آنها مستجاب نشود.

مسئول اتاق فکر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دعای مضطرانه در شرایط غیر اضطرار را اتفاقی ویژه خواند و اظهارداشت: باید اعتکاف امسال را شدیداً تحت تأثیر فضای دعا قرار بدهیم؛ هیچ کس هم از دعا خسته نمی شود. شما محرم ده شب سینه زنی می کنید اصلا خسته  نمی شوید چون توقع و آمادگی اش را دارید، در ماه مبارک رمضان روزه می گیرید و آنچنان هم گرسنه نمی شوید چون بنایش را دارید. در شب های ماه رجب و شعبان اگر هر شب هم برنامه دعا و مناجات برای خودتان بریزید تا برای ماه مبارک رمضان آمادگی داشته باشید اصلا خسته نخواهید شد.

وی با بیان اینکه بیایید فضا را عوض کنیم و باور کنیم که دعا کارساز است نه موشک، اضافه کرد: باور کنیم کاری که با دعا می شود کرد با لشگر و نیروهای رزمنده نمی شود انجام داد. مخصوصا اینکه یک خبر مهمی که وجود دارد این است که شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان امسال، بنابر تقویم شب جمعه است. بسیاری از علائم دارند به ما می گویند که مقداری حواسمان را جمع کنیم. واقعا یک شب بنشینیم برنامه ریزی کنیم که اگر ظهور نزدیک است، من دارم چکار می کنم. واقعا اگر امسال، سال آینده بخواهد اتفاقی رخ دهد ما چکاره ایم. یک بار بنشینیم فکر کنیم و آمادگی مان را برای ظهور بررسی کنیم. برای این آمادگی نیز هیچ راهی جز دعا نداریم.

پناهیان ادامه داد: از هم اکنون برای شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان که بناست در آسمان منادی ندا سر دهد و ما را برای ظهورآماده کند، خودمان را آماده کنیم.

کارشناس مسائل مهدویت، ظهور را فرآیندی مرحله ای و تدریجی توصیف کرد و با بیان اینکه همه این مقدمات یک شبه اتفاق نمی افتد، ادامه داد: هر چه جلوتر می رویم، انکار نزدیک بودن ظهور سخت تر از گذشته می شود؛ دلائل ظهور دارند ما را محاصره می کنند. علائم دارند خودشان را نشان می دهند، علائم بسیار آشکار هستند. اشارات و تصریحات روایات فراوانی در این باره وجود دارد. اگر این همه آمادگی که در منطقه بوجود آمده دلیل بر نزدیکی ظهور نیست، حداقل باید در روایات ذکر می شد که یک بار همه ی علائم ظهور تا حدی خودشان را نشان می دهند ولی ظهور رخ نخواهد داد؛ کما اینکه درباره سفیانی چنین روایتی وجود دارد که سفیانی اول و سفیانی دوم داریم. اگر یک جریان سفاکی در منطقه ظهور کند و خونریزی کند مردم می گویند آیا این همان سفیانی است، بعد به روایات مراجعه می کنیم. من حالا نمی گویم سفیانی اولی که در روایات آمده، قبلاً به چه چیزی تطبیق داده شده و حالا خیلی ها منتظر سفیانی دوم هستند. شاید اینگونه باشد، بنده در حد احتمال دارم بیان می کنم ولی این احتمال ها احتمال هایی نیستند که به سادگی بتوان از کنارشان عبور کرد.

کارشناس مسائل دینی، قدرت کنونی اسلام در منطقه را مورد اشاره قرار داد و گفت: بنده تصور می کنم که ما الان در شرایطی شبیه بدر، اُحد و یا خندق نیستیم؛ موقعیت امروز ما شبیه «حُنین» است. در جنگ بدر، مؤمنین در اقلیت بودند و هیچ کس باور نمی کرد که پیروز شوند. در اُحد مؤمنین در خانه خودشان به استقبال دشمن رفتند، گروهی از مؤمنین ضعف نشان دادند و شکست خوردند. واقعاً ما الان هیچ گروهی از مؤمنین که ضعف نشان بدهند را سراغ نداریم، هیچ یک از ملت های مؤمن منطقه سنگر را خالی نکرده اند، هیچکدام عقب ننشسته اند. دوران، دوران خیانت های شبیه اُحد نیست، دوران غنیمت جمع کردن نیست، دوران جنگ خندق نیست که محاصره آنقدر سنگین باشد که ما مجبور باشیم اطراف خودمان خندق ایجاد کنیم.

وی در توصیف شرایط جنگ حُنین گفت: حُنین تنها نبردی بود که مسلمان ها تعدادشان از غیر مسلمان ها بیشتر بود و با این حال ابتدا شکست خوردند، چون به تعدادشان مغرور شدند و به خدا توکل نکردند. آیا شما باور ندارید که ما الان تعدادمان بیشتر است؟ شاید همان ذهنیتی که برای مردم حاضر در جنگ حنین ایجاد شده بود، امروز برای ما دارد بوجود می آید که حالا که تعداد ما بیشتر است چرا برویم گریه کنیم و مضطرانه ناله سر دهیم. باور کنیم که تعداد ما الان بیشتر است و هیچ زمانی به این اندازه نبوده ایم. مردمان یمن را نگاه کنید که تعدادشان چقدر از متجاوزان بیشتر است. با جنگ 33 روزه لبنان خیلی متفاوت است. امکان کمک رسانی خیلی از غزه بهتر است. من نمی دانم ما چرا روز به روز داریم جلو می رویم. خب حالا که ما تعدادمان بیشتر است یعنی جبهه حق تعدادش بیشتر است، مبادا مانند حنین بشود که توکل نکردند و شکست خوردند. ما الان در آن شرایط هستیم و نیاز به دعا داریم.

پناهیان اضافه کرد: بیایید با دعا اسلام را یاری کنیم. شاید در یکی از جلسات دعا دلمان آنچنان به سوز و گداز در بیاید که خدا ما را لایق قرار بدهد و از ما هم کمک بگیرد. آخرالزمان به طریقی سخت گیری بیشتر می شود و به یک طریقی سهل گیری بیشتر می شود؛ کسانی که فکرش را نمی کنید می روند خط مقدم و کسانی که از آنها توقع دارید جا می مانند. من نمی دانم چطور، ولی بروید در خانه خدا.