برای انس با قرآن، پنج عنوان «قرائت»، «تلاوت»، «ترتیل»، «استماع و انصات» و «تدبر» در قرآن آمده است:[1] «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ».[2] «اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنْ کِتابِ».[3] «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً».[4] «أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ».[5] «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا…».[6] عنوان «تدبر» مورد بررسی واقع گشت، حال عناوین دیگر را ...
باید توجّه داشته باشیم که انسان به طور فطری و طبیعی زیباپسند است. برای او هر چیزی که زیبا باشد، تحسین برانگیز است. یکی از نعمت‌های بزرگ که خداوند به بعضی از بندگان خود، عنایت فرموده است صدای زیبا است، آواز خوش و صدای نیکو سرآمد تمام زیبایی‌ها است. پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه ...
دانشمندان علم تجوید اعتقاد دارند که خداوند در قرآن کریم مسلمانان را به رعایت قواعد تجوید دعوت نموده است؛ زیرا پروردگار خطاب به رسول گرامی خود فرمود: «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً»[1]؛ ای پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ قرآن را با ترتیل و شمرده بخوان. امام علی ـ علیه السّلام ـ در تعریف ...
ترتیل بهترین روش برای تلاوت است. زیرا این روش ویژگیهایی دارد که خواننده قرآن با آن به سوی هدف عالی نزول قرآن (که هدایت انسانهاست) هدایت می‌شود. در این سطور به چند ویژگی از ویژگی‌های روش ترتیل پرداخته می‌شود. 1. تدبر در قرآن: خداوند در قرآن کریم انسانها را به تفکر و تدبر در قرآن ...
فـروزان ترین بعد اعجاز بیانى قرآن , همسازى با نغمه اى دلنشین , و آهنگهاى وزین صوتى است , آنـگـاه که با صدایى گرم و زیبا, و آوایى نرم و فریبا, دمساز گردد, آتشى بر خرمن دلها افکند. که شعله هاى تابناکش جهانیان را به سوز و گداز گذارد. در دسـتـور تـلاوت آمـده : قـرآن ...
بــــا ســــوره فــــاتحه بپــادار نــــمـاز بعــــد از بقــره به آل عمــران پــرداز از مــائده و تــوبه و انــعــــام و نــسـاء ز اعراف و ز انفــال بجو حکمت و راز بــا یــونس و هــود و یوسف و ابراهیم رعد آمد و حجر و نحل و کهف و تحریم طــه، شعــرا، نـمــل و نــــور و فــرقان شد، ...
تو ای مقری مگر خود را نگویی کاهل قرآنم که از گوهر نیی آگه که مرد صوت و الحانی برهنه تا نشد قرآن ز پرده حرف پیش تو ترا گر جان بود عمری نگویم کاهل قرآنی به اخماس و به اعشار و به ادغام و امالت کن ترا رهبر بود قُران به سوی سر یزدانی ...
تا قیامت میزند قرآن ندا کای گروهی جل را گشته فدا مر مرا افسانه میپنداشتید تخم طعن و کافری میکاشتید خود بدیدید ای خسیسان زمن که شما بودید افسانه نه من تا بدیدید ای که طعنه میزدید که شما فانی و افسانه بُدید من کلام حقّم و قائم به ذات قوّت جان جان و یاقوت ...
چون که می خوانند قرآن گوش باش آن زمــــان دلــداده خــامــوش بــاش در هــوای خویش و سرگـردان مباش محفل شوق است بی سامان مباش خلــوت مــستــانه عــرفانـی تـراست از تو هر شب چشم حیرانی تـراست درگــه قــرآن حــریم لالــه هـــاســـت عشق آنجـــا در خــم آیینه هــاســت محــفــل او خــانه تشـــویـش نـیست حیرت و مستی طلوعی ...
بــا عمــل تفسیــر قــرآن صـورتی زیبا بود ور نه آن تفسیر صورت بی عــمـل ملغا بود منــفذ کــان سعــادت آیــه قــرآنــی است سالک ایــن ره بــه یــاری عمــل پــویــا بود وعــده جنــات تــجــری تــحتــها الانــهار را می دهد بر مومنین کان جانشان مأوا بود می شود که روشن بیوت اهل دل با خواندنش تا که ...
نــه تنها در جهان از امر حق قرآن نمی میرد کــه بهــر حــفــظ قــرآن، حــجــت یــزدان نمی میرد نـهال عدل زردی خزان برخود نمــی گــیــرد جــهان تــا هست بــاقی مظهـــر ایــمــان نمی میرد الا تــا می توانی دستگیــری کــن یتیمان را بــه نــص (هل اتی) هر کس کند احسان نمی میرد شود جان جهان قربانت ...
من منطقــی چــو منطق قرآن ندیده ام ارزنــده تــر ز گفــتــه یــزدان نــدیــده ام هرگز سخن نگفت کسی چون خدا بلی یــک آیــه همچــو آیــه قــرآن نــدیــده ام در بــیــن رهــبــــران پــیــام آوران حــق چون مصطفی به عالم امکــان نـدیده ام از احــمد است عتـرت و قرآن میان خلق بــهتــر از ایــن دو رهبــر ایمــان ...