آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی پیش از ظهر امروز در خطبه دوم نماز جمعه این هفته 25 دی‌ماه در حرم امام رضا(ع) با اشاره به سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی، گفت: امروز مصادف است با ولادت باسعادت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، این ولادت باسعادت محدث خبیر، میوه دل امام مجتبی (ع) را محضر مقدس شما برادران و خواهران تبریک عرض می‌کنم.
امروز، در حقیقت با دو جریان که تقارن این دو جریان بسیار دارای حساسیت است، مصادف شده، یکی سالروز فرار شاه ملعون در 26 دی‌ماه و دوم، شصتمین سالگرد شهادت شهید غیور دلاور سرباز فدایی اسلام، مرحوم نواب صفوی و یاران باوفایش؛ این تقارن برای ما بازگوکننده این حقیقت است و آن، تبیین قدرت الله و حاکم ساختن اراده و مشیت الهی در نابودسازی و ذلت کفر، فسق و جور و عزت بخشی به اسلام، دین، قرآن و فداییان و قربانیان اسلام.
صدور حکم اعدام شهید نواب صفوی با شیطنت ارتش شاه
در 60 سال پیش در چنین روزی، شاه را برای اسکی به آبعلی رفت با یک‌مشت از عناصر هرزه و از معشوقه‌هایش، در اسکی به او خوش گذشت، سرلشکر آزموده در خاطرات خودش می‌نویسد: «آن حالت نشاطی که شاه پیدا کرد بعد از اسکی در آبعلی، برای ما این فرصت را به وجود آورد که بتوانیم امضای حکم اعدام نواب صفوی را از او بگیریم.
در آن حالتی که شاه خنده‌کنان و بانشاط از اسکی به طرف هتل می‌آمد و وارد هتل شد، در کریدور هتل آبعلی، دو تا از افسران ارشد ارتش به سراغ شاه رفتند، حکم اعدام مرحوم نواب و یارانش را که در دادگاه بی دادگاه ارتش آن روز تصویب‌شده بود، در مقابل شاه گذاشتند و به دست او دادند که امضا کند.
آن مستی، آن غرور و آن نشاط شیطانی که به این عنصر نامرد نابکار کافر دست داده بود، با یک مستی قلم را بر روی کاغذ برد و حکم اعدام مرحوم نواب و یارانش را امضا کرد، بعد از دو روز در صبحگاه روز مثل پس‌فردایی، نواب صفوی و یارانش را تیرباران کردند.
آن روز این سید مظلوم به شهادت رسید، شاه در اوج قدرت، ستم و جنایت مزدوران آمریکایی بر همه سرنوشت اسلام و مسلمین حاکم و یک پسر پیغمبر مظلوم را کت‌بسته به تیر اعدام بستند و گلوله‌های داغ را بر سینه پاک، خالص و باصفایش وارد کردند، به جد بزرگوارش سیدالشهدا ملحق شد؛ آن روز، نواب شاید مظلوم‌ترین، غریب‌ترین و بی‌کس‌ترین بود.
سکوت مردم در برابر شهادت شهید نواب صفوی
من یک دانش‌آموز دوم ابتدایی بودم، به مدرسه می‌رفتم صبح، در نزدیکی مدرسه ما یک روزنامه‌فروشی بود و روزنامه‌هایی که روی دکه روزنامه‌فروشی بود، تصویر تیرباران مرحوم نواب را دیدم، یک دانش‌آموز کلاس دوم بودم، آن روز درس‌هایم را نفهمیدم، سر کلاس ناآرام بودم که به چه جرم پسر پیغمبر را کشتند، به چه خاطر او را این‌گونه مظلومانه شهید کردند و آنچه مهم بود این بود که در برابر این مظلومیت و غربت، صدا از هیچ کجا بلند نشد، هیچ‌کس دم نزد، آخر این میوه دل فاطمه زهراست، جز خدا، دین، اسلام، جز حاکمیت اسلام و جز مبارزه با ستم‌کار دیگری داشت؟ از هیچ گوشه این مملکت صدایی بلند نشد.
تقبیح فعالیت‌های انقلابی شهید نواب از سوی مردم
مردم دنبال زندگی طبیعی و عادی خودشان بودند و تنها صدایی که از برخی بلند می‌شد این بود که «چرا این سید این‌قدر سروصدا کرد که او را بکشند»، این حداکثر عکس‌العملی که آن روز یک عده نشان می‌دادند اما بعد از چند سال در شعاع نهضت امام و پیروزی انقلاب، تمام نکات ارزشمند انسان‌ساز توسعه دین و اسلام که در وصیت‌نامه نواب صفوی رقم خورده بود که عالم بزرگوار جناب آقای رحیم‌پور الآن فرمودند، این‌ها در همین کشور ساکت شد و آن عنصر ناپاک کافر بی‌دین هم به درک رفت و از این مملکت خارج شد و اخراجش کردند. «تکبیر»
نماد قدرت امام، ساقط کردن آمریکا بود
یک برادر جوانی از قلم‌به‌دست‌های این مملکت یک مقاله ا نوشته و در آن مقاله درباره اقتدار امام قلم‌فرسایی کرده و گفته بزرگ‌ترین نماد اقتدار امام این بود که شاه را براندازی کرد و شاه یک عنصر نیرومند قوی بود که همه دنیا دنبال سرش بودند و این برادر جوان ما در این تعبیرش اشتباه کرد؛ نماد قدرت امام این نبود که شاه را ساقط کرد، نماد قدرت امام این بود که آمریکا را ساقط کرد. «تکبیر»
شاه، ضعیف‌ترین و ناپاک‌ترین عنصر در تاریخ حکومت ایران بود
شاه یک عنصر ضعیف زبون ناپاک هوس‌باز شهوت‌ران دور از تمام اصول انسانیت و فاقد همه قدرت‌ها حتی تملکات نفسانی نسبت به خودش بود، بی‌عرضه‌تر و ضعیف‌تر از این عنصر در تاریخ حکومت ایران در قرن‌ها سابقه ندارد، یک مزدور آمریکایی بود، این نوکر حلقه‌به‌گوش آمریکا بود.
40 هزار مستشار آمریکایی در این مملکت بر همه مقدرات کشور حاکم بودند، یک تیمسار ایرانی در مقابل یک گروهبان آمریکایی بالا می‌انداخت و سلام می‌داد، این وضعیت ذلت این مردم بود، ذلت و ناپاکی این مرد کثیف آن‌قدر بود حتی برای فرارش هم باید از آمریکایی‌ها اجازه می‌گرفت تا فرار کند، قدرت امام این بود که آمریکا را ساقط و بیرون کرد.
از شما خواهران و برادران خواهش می‌کنم ان‌شألله در مجلسی که فردا شب در مهدیه مشهد به یادبود شصتمین سالگرد این عالم شجاع مجاهد و جان‌برکف اسلام تشکیل می‌شود، حتماً شرکت کنید.
37 سال است آمریکا راه ورود به کشور را پیدا نمی‌کند
شما برادران جوان شاه را ندیدید و اصلاً نمی‌دانید دوره شاه چه بوده که بود، الآن هم یک عده دارند سیاه‌بازی می‌کنند در رسانه‌های خارجی که از شاه یک جرثومه مدیریت کشوری بسازند و این در حقیقت بزرگ‌ترین شگرد آمریکا در مقابله با انقلاب و نظام ما هست، کثیف‌ترین عنصر در تاریخ حکومت ایران وجود نداشته، ناپاک‌تر، ظالم‌تر و جانی‌تر از او بود اما ضعیف‌تر، ناتوان‌تر، ذلیل‌تر و در عین ذلت ناپاک‌تر از او نبوده است، شاه یک هم‌چین موجودی بود.
اقتدار امام بود که آمریکا را بیرون کرد، مثل سگ 37 سال است اطراف این مملکت پارس می‌کند و راه برای وارد شدن پیدا نمی‌کند. «تکبیر»
نیروی دریای سپاه اقتدار نظام را به رخ دنیا کشید
و یک نماد ذلت آمریکا در اراده نفوذ در همین هفته، قهرمانان ایثارگر سپاه پاسداران در نیروی دریایی سپاه نشان دادند، نه‌تنها به این مردم بلکه به رخ منطقه و همه دنیا کشاندند که تا کجا این‌ها اقتدار دارند، این‌ها می‌گویند اشتباهاً آمدیم، ما هم در مقام اثبات تعمد نیستیم اما این قبیل جریان‌هایی که اتفاق می‌افتد، یک تستی برای نفوذ رخنه‌ای آمریکا در برابر قدرت ایران هست.
خلیج‌فارسی که آن‌ها با ناوگانشان فکر می‌کنند تنها میدان یکه‌تاز آن‌ها است و درعین‌حال، دو قایق با تفنگداران آمریکایی مجهز به قوی‌ترین و مدرن‌ترین مسلسل‌ها در مقام مقابله وارد آب‌های ایران شدند، حساب نمی‌کردند، یک‌مرتبه خودشان را در محاصره نیروی دریایی سپاه و ایثارگرانی دیدند، چنان قیافه پرصلابت قهرمانان ایثارگر سپاه پاسداران این‌ها را وحشت‌زده کرد که بی‌اختیار دست‌هایشان روی سرشان رفت.
صلابت نیروی دریایی سپاه، ناو هواپیمابر آمریکایی را عقب راند
این حادثه، چه خطا و چه تعمد، یک تستی بود برای آمریکا که در توان نفوذ رخنه‌ای در ایران که نشان داد آمریکا این توان را ندارد، جزئیات قضیه ممکن است در اخبار درست منتشرنشده باشد، به فاصله این قایق‌هایی که در محاصره نیروهای سپاه پاسداران قرار گرفت، به فاصله چند کیلومتر، دو ناوگان بزرگ آمریکایی و فرانسوی بود، ناوگان جنگی ترومن از آمریکا و ناوگان شارل دوگل از فرانسه، این دو ناوگانی که کارشان حمل کردن هواپیماها بود، این‌ها دیدند که قایق‌های آمریکایی در محاصره نیروهای سپاه پاسداران قرار گرفتند.
آن ناو آمریکایی ترومن دست به فعالیت‌هایی زد، چند تا هواپیما به پرواز درآورد، یک عده قایق‌های را وسط دریا به جولان درآورد اما دید در مقابله سیطره رزمندگان دلاور ما بر این آمریکایی‌های تفنگدار دارند، قدرت هیچ فعالیتی ندارند و عقب‌نشینی کردند. «تکبیر»
ناو شارل دوگل هیچ تکانی نخورد، از بالای آسمان، هواپیماهای ناو ترومن و هواپیماهای جنگی وسط دریا می‌دیدند که این دو قایق نظامی و تفنگداران آمریکایی در محاصره نیروهای سپاه درآمدند، اسیر شدند، این‌ها را به‌طرف پایگاه دریایی سپاه هدایتشان کردند، این‌ها را بردند و اسیرشان کردند اما این‌ها قدرت هیچ حرکتی نداشتند و نتوانستند فعالیتی انجام دهند چون دیدند تعداد نیروهای ما آن‌قدر زیاد است که می‌دانستند با هر حرکتی، جان این تفنگداران را از دست می‌دهند.
پیشرفت نیروهای مسلح به‌واسطه تبعیت از امر مستقیم رهبری است
ببینید عزیزان، بعد از 37 سال از انقلاب ما، نظام ما این شده؛ برادران، خواهران، این یک تجربه برای شما ملت است، این یک تجربه برای مسؤولان این مملکت است؛ از روز اول پیروزی این انقلاب، فرمانده عالی ارتش، نیروهای مسلح و سپاه امام بودند و بعد از امام، رهبر معظم انقلاب بودند، توان و قدرت این نیروهای مسلح به فرماندهی امام و مقام معظم رهبری به خاطر این‌که این نیروها گوش‌به‌فرمان امام و رهبری بودند، به‌جایی رسید که از روز نداشتن یک گلوله و لوله توپ، قدرت ما به اینجا رسید که امروز بزرگ‌ترین قدرت نظامی فعال در امواج خلیج‌فارس در مقابل ما شکست می‌خورد. «تکبیر»
ما ازآنجا به اینجا رسیدیم، چون سپاه و ارتش گوش‌به‌فرمان رهبرند، هرچه رهبر می‌گوید عمل می‌کنند، همه حرکت‌ها، همه راهبردها و فعالیت‌ها، همه توسعه فناوری‌ها در سایه آموزه‌ها و در سایه رهنمودها رهبری انجام می‌گیرد، ازآنجا ما به اینجا رسیدیدم.
اقتدار نیروهای نظامی، تجربه‌ای برای مسؤولان در پیروی اقتصاد و سیاست از رهنمودهای رهبری است
این یک تجربه است برای شما مسؤولین، اگر بنا بود در اقتصاد هم گوش‌به‌فرمان رهبر بودید، اگر بنا بود در مسئله اقتصاد مقاومتی از دو سه سال پیش رهنمودهای رهبری را اجرا می‌کردید، اگر در ابعاد مختلف سیاست داخلی و خارجی هم گوش‌به‌فرمان رهبر باشید، در حوزه سیاسی و اقتصادی همین رشد را خواهیم کرد که در حوزه نظامی داشته‌ایم.
برخی با توجیه کردن سخنان رهبری، آن را خنثی می‌کنند
متأسفانه این‌که حرف رهبر را قیچی کردن، رهنمود رهبر را از سروته آن زدن، رهنمود رهبر را در یک سری توجیهات عملیاتی خنثی کردن که این مردم شاهدند، نتیجه‌اش هم این عقب‌افتادگی است؛ این‌طرف و آن‌طرف فعالیت می‌کنیم، مشکلات اقتصادی حل نمی‌شود، خب در اینجا هم پیرو رهبر باشید، در این مورد هم حرف به گوش رهبری بدهید تا رشدی که در عرصه نظامی داشتیم، در اقتصاد هم داشته باشیم.
