تاریخچه ماء الشعیر

تاریخچه ماء الشعیر

چند هزار سال پیش مردم در مصر باستان از نوعی نوشیدنی تحت عنوان آبجو استفاده می کردند. همزمان با آن، مصرف یک نوشیدنی با همان خصوصیات که البته از ارزن تهیه می شد، در میان قبایل آفریقایی رواج یافت.
به تدریج این نوشیدنی الکلی در تمام دنیا رایج شد. پیش از انقلاب نوع الکلی ماءالشعیر در ایران تولید می شد که طبیعتاً مضرات الکل را هم در خود داشت، اما خوشبختانه امروز با تغییر سیستم تولید ماءالشعیر بدون الکل وارد بازار شده اند که منبع غنی از انواع ویتامین ها می باشد.


ماءالشعیر:
فرآورده ای است تخمیر نشده که از اختلاف مالت جو، آب، رازک، گاز کربنیک، مواد افزودنی مجاز خوراکی یا بدون شیرین کننده تولید می شود و در دو نوع طعم دار یا ساده عرضه می گردد.
خواص ماءالشعیر:
1- از 20 اسید آمینه لازم ضروری برای بدن، 16 اسید آمینه در ماءالشعیر وجود دارد که این اسید آمینه های برای رشد کودکان ضروری است و ضریب هوشی آنها تا حد زیادی به تامین این اسید آمینه ها بستگی دارد.
2- دارای انواع ویتامین های گروه B بوده که در رشد و جلوگیری از ریزش مو و حتی در رفع خستگی اعصاب بسیار موثر است.
3- به علت داشتن اسیدهای آلی و PH اسیدی، برای بیمارانی که ترشح اسید معده آنها کم بوده مفید است.
4- از آنجایی که این نوشیدنی سرشار از قندها، ویتامین ها و املاح معدنی گوناگون است، برای مادران باردار و شیرده موثر است.
و در حالت کلی مصرف این محصول در بهبود عملکرد عروق، خون رسانی به قلب، کاهش ابتلا به پرفشاری خون، سلامت کلیه ها، محافظت از بدن در برابر بروز سکته و سرطان های قلبی و مغزی بسیار موثر است.
منبع:کوچه ما شماره 7.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید