نویسنده:سحر حبیبی
«سلام، نامی از نام‌های خداست که آن را در زمین نهاده است. پس سلام را در میان خودتان بگسترانید.» این سخن رسول خدا صلی الله علیه و‌آله به آیه 23 سوره حشر اشاره دارد که در این آیه، سلام، یکی از نام های خداوند معرفی شده است. واژه سلام بیش از چهل بار در قرآن کریم آمده است. گاهی خداوند خود، بر بندگان برگزیده اش؛ یعنی انبیا علیهم السلام سلام می‌فرستد: «وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلینَ». (صافات: 181)
«قیلَ یا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنّا وَ بَرَکاتٍ عَلَیْکَ؛ به نوح خطاب شد که از کشتی فرود آی که سلام و برکات ما بر تو باد.» (هود: 48) و نیز «سلامٌ علی موسی و‌هارون». (صافات: 83)
فرشتگان نیز بهشتیان را با سلام و تحیت داخل بهشت می‌کنند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ؛ با سلام به بهشت داخل شوید، امروز روز جاودانه شدن [شما] در بهشت است.» (ق: 34) و یا «إِنَّ الْمُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ عُیُونٍ ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنینَ.به درستی که پرهیزکاران در بهشت و چشمه ساران هستند، داخل بهشت بشوید به همراه سلامتی و امنیت.» (حجر: 45 و 46)
و نیز تحیت اهل بهشت سلام است و شکر الهی. همان‌گونه که در قرآن می‌خوانیم: «دَعْواهُمْ فیها سُبْحانَکَ أَللّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ. سخن آنها این است: پروردگارا تو منزهی!و تحیت آنها در بهشت، سلام است و آخرین سخنشان حمد پروردگار جهان است». (یونس: 10) همچنین یکی از نام‌های بهشت دارالسلام است: «وَ اللّهُ یَدْعُوا إِلی دارِ السَّلامِ؛خداوند شما را به سوی دارالسلام فرامی‌خواند». (یونس: 25) افزون بر آیه‌های فراوانی که درباره تحیت و سلام وجود دارد، احادیث زیادی نیز از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و امامان معصوم علیهم‌السلام ذکر شده است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌فرماید: «ای انس! سلام کن بر هر کسی که ملاقات می‌کنی تا خدا بر حسنات تو بیفزاید و سلام کن در خانه‌ات تا خداوند برکات تو را اضافه فرماید.» از امام صادق علیه‌السلام نیز روایت شده است: «نزدیک‌ترین و مقرب‌ترین مردم به خدا و رسولش کسی است که ابتدا سلام کند». در روایتی دیگر چنین می‌خوانیم: «هر کس ده نفر از مسلمانان را ملاقات کند و بر آنها سلام کند، خداوند ثواب آزاد کردن بنده‌ای را به او عطا می‌کند.»
واجب بودن جواب سلام
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌فرماید: «سلام کردن از روی میل و به دلخواه است ولی جواب سلام واجب است». در روایت دیگری آمده است که: «مردی با حسین بن علی دیدار کرد و بدون آنکه ابتدا سلام کند، در اولین کلام از حضرت احوال‌پرسی کرد و از خداوند برای ایشان عافیت خواست. امام حسین علیه‌السلام در جواب او فرمود: به کسی اجازه سخن گفتن ندهید، مگر آنکه ابتدا سلام کند.» حضرت علی علیه‌السلام درباره شروع هر کاری با سلام، می‌فرماید: «هر تازه‌واردی در محیط نامأنوس، حیرت‌زده می‌شود، برای آرامش‌خاطر، سخن خود را به سلام آغاز کنید.» لقمان حکیم نیز به پسرش چنین سفارش می‌کند: «پسرم هرگاه وارد مجلس جمعی شدی، ابتدا به آنان سلام کن. آن گاه در کنار آنان بنشین و سخن نگو تا آنها آغاز سخن کنند. پس اگر آنها سخن به یاد خدا گفتند، تونیز به سهم خود سخن بگو، اگر نه از نزد آنان به جمع دیگران برو.» امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید: «سلام، هفتاد حسنه دارد که شصت و نه قسمت آن برای سلام کننده و یک قسمت آن برای پاسخ گوینده است.»
پیامبر و سلام به کودکان
امام صادق علیه‌السلام از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نقل می‌کند: «پنچ چیز است که تا لحظه مرگ آنها راترک نمی‌کنم. یکی از آنها سلام گفتن به کودکان است. در انجام دادن این اعمال مراقبت دارم تا بعد از من به صورت سنتی بین مسلمانان بماند و [به آن] عمل کنند.» انس بن مالک می‌گوید: «رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در راهی به چند کودک خردسال برخورد. به آنها سلام کرد و طعامشان داد.»
نقش سلام در دوستی
پیامبر خدا (ص) درباره نقش گسترده سلام در ایجاد دوستی و الفت عمومی‌می‌فرماید: «سلام را آشکار کنید تا دوستی و محبت در میان شما استوار گردد» و «سلام را آشکار کنید تا در پرتوی آن به سلامتی دست یابید.»
منبع: www,salamat,com
