مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
آنتی اکسیدانها از بدن ما در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت کرده و در نتیجه خطر بروز بیماری قلبی عروقی و انواع مختلفی از سرطان کاهش می‌یابد. از طریق این مقاله خواهید آموخت که آیا چای منبع خوبی از آنتی اکسیدان می‌باشد و یا خیر.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های متخصص این شاخه‌ی علمی در نظر گرفته شود.
یکی از دلایل اصلی در نظر گرفته شدن چای به عنوان یک نوشیدنی سالم، حاوی بودن آن از آنتی اکسیدان است. اما به چه علت برای ما مفید می‌باشد؟ فرایندی عادی در بدن ما وجود دارد که تحت عنوان اکسیداسیون شناخته می‌شود. این فرایند به سلولهای ما آسیب رسانده و اعتقاد بر این است که این زیاد شدن آسیب می‌تواند منجر به پیری و در نهایت مرگ شود. اکسیداسیون همچنین به دلیل وجود آلودگی، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، کشیدن سیگار و نوشیدن الکل شدت می‌یابد.
یک اتم باردار شده (یک یون) و یا پاره‌ای از مولکول، یک رادیکال آزاد محسوب می‌شود. این رادیکال آزاد جهت بازگرداندن ثبات خود، به دنبال دزدیدن الکترون از محیط خود (الکترونی از سلولهای سالم شما) می‌گردد. با توجه به این امر، کمی آسیب و خرابی DNA رخ داده و یا یک پروتئین ناکارآمد می‌شود. اینجا است که آنتی اکسیدانها جادوی خود را به نمایش می‌گذارند. از آنجا که آنتی اکسیدانها چیزی جز مواد شیمیایی نیستند، به طور داوطلبانه الکترونهای خود را به این رادیکالهای آزاد تقدیم کرده و به نجات از آسیب سلولی کمک می‌کنند. هر زمان که آنها یک رادیکال آزاد را خنثی می‌سازند، یک الکترون از دست می‌دهند و قابلیت خود را به عنوان یک آنتی اکسیدان از دست می‌دهند.
چه مقدار آنتی اکسیدان مفید در نظر گرفته می‌شود
خبر خوب این است که چای حاوی ترکیبات مختلف مفیدی مانند تئافلاوین (چای سیاه)، اپی‌کاتشین، کاتشین (چای سبز)، و غیره است بطوریکه این ترکیبات پلی فنل‌های موجود در برگ چای می‌باشند. ویتامین C و E، بتاکاروتن و سلنیوم چند ماده‌ی شیمیایی بوده که به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده به گونه‌ای که می‌توانند به راحتی از مغزهای خوراکی و یا آجیل، میوه، گوشت و سبزیجات تأمین شوند. با این حال، انواع بخصوصی از آنها تحت عنوان فنول‌ها (که همچنین در انواع بِری یا توت و یا انگور یافت می‌شوند) دلیل سزاوار بودن چای به شهرت خوب می‌باشند.
برای محاسبه مقدار دقیق آنتی اکسیدان موجود در چای سیاه و سبز، یک چای کیسه‌ای از هرکدام را برداشته درون 200 میلی‌لیتر آب مقطر به مدت 2 دقیقه با دمای 100 درجه سانتیگراد قرار دهید. چای آماده شده با این مشخصات، حاوی 239 میلی‌گرم ویتامین C برابر با هر وعده چای سیاه و 436 میلی‌گرم ویتامین C برای چای سبز خواهد بود.
فوائد
طبق افسانه‌ها، چای برای نخستین بار توسط امپراطور چین هنگامی که چند برگ از آن در کاسه‌ی آب داغ او شکفته شده بودند، کشف شد. با وجود آنکه روند دم کشیدن چای کمی تغییر کرده است، اما چای که اکنون می‌نوشیم هنوز هم به همان شکل است.
• نوشیدن چای به طور مرتب می‌تواند خطر بروز برخی سرطانها، بیماریهای قلبی و سکته مغزی را کاهش داده در برابر بیماری آلزایمر از بدن محافظت کرده و به کاهش وزن کمک می‌کند.
• هر دو چای سیاه و سبز می‌توانند مانع از آسیب DNA مرتبط با تنباکو و سایر مواد شیمیایی سمی شوند.
• چای سبز دارای بالاترین میزان فلاونوئیدی ( 30 تا 40% در چای سبز خشک شده) تحت عنوان کاتچین یا کاتشین (catechins) است. تنها 1 گرم برگ چای سبز حاوی 127 میلی‌گرم کاتشین است.
• به این دلیل که چای سفید در نور طبیعی خورشید خشک می‌شود، می‌تواند خواص آنتی اکسیدانی را به راحتی حفظ کند. بدان معنا که چای سفید همچنین منبع خوبی از آن محسوب می‌شود.
• 1 فنجان چای سبز حاوی 200 میلی‌گرم کاتشین است که معادل 8 عدد سیب می‌باشد.
• چای سبز حاوی اسید گالیک، کاروتنوئیدها، توکوفرول، مواد معدنی مانند منگنز، روی، کروم، و دیگر ترکیبات فیتوکیمکال یا مواد شیمیایی گیاهی است. چای سبز دارای خواص نیروبخشی است.
• نوشیدن حداقل 3 فنجان چای سبز و یا سیاه (با هم و یا به طور جداگانه) هر روز می‌تواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را کاهش و قدرت باروری را افزایش دهد.
از آنجا که نوشیدن چای برای بدن مفید می‌باشد، افزودن شیر به چای مانع از توانایی بدن در بهره بردن از خواص آن به هیچ وجه نخواهد شود. هرساله، مطالعات تحقیقاتی به طور مداوم صورت گرفته با این هدف که آیا در واقع شیر می‌تواند آنتی اکسیدانها را کاهش دهد و یا خیر. هضم این موضوع سخت است که شیر بتواند در واقع مانع از جذب خواص گیاهان دارویی شود. بنابراین تا اثبات خلاف آن توسط مطالعات و تحقیقات آتی، چرا از یک فنجان چای داغ با (و یا بدون) شیر لذت نبریم!
منبع:راسخون
